ΠΑΡΑΞΕΝΑ

Πώς ένα γονίδιο επηρεάζει τις πολιτικές μας πεποιθήσεις

Γενικότερα, θεωρείται ότι οι πολιτικές πεποιθήσεις που έχει κάποιος διαμορφώνονται στο πλαίσιο της οικογένειας, του κοινωνικού περίγυρου, των επιρροών που ασκούνται από το σύστημα εκπαίδευσης και ούτω καθεξής.

 

Ωστόσο, σύμφωνα με νέα έρευνα, ίσως σημαντικό ρόλο να παίζει και η βιολογία- και ειδικότερα η παρουσία μίας μεταλλαγής/ μετάλλαξης στο γονίδιο DRD4.

Τη μελέτη πραγματοποίησαν ερευνητές του Εθνικού Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης, και σε αυτήν συμμετείχαν 1.771 φοιτητές (Κινέζοι Χαν, από πλευράς εθνοτικής ομάδας).

Στο πλαίσιό της εξετάστηκαν απαντήσεις σε έρευνες – μία εκ των οποίων ήταν ειδικά διαμορφωμένη για να θίγει φλέγοντα ζητήματα, τα οποία προκαλούν έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις- υπό το πρίσμα της παρουσίας της προαναφερθείσας μεταλλαγής στο γονίδιο DRD4, το οποίο είναι ένα από τα γονίδια που καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο διαχέεται στον εγκέφαλο η ντοπαμίνη (νευροδιαβιβαστής- χρησιμοποιείται από τα νευρικά κύτταρα για να επικοινωνούν μεταξύ τους).

Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του PhysOrg, αυτό που διαπιστώθηκε ήταν ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της παρουσίας (ή όχι) της μεταλλαγής και της τάσης προς πιο φιλελεύθερες/ προοδευτικές (κατά των ανισοτήτων) ή πιο συντηρητικές (αρνητικές απέναντι στην αλλαγή) αντιλήψεις.

Ο συσχετισμός μεταξύ των πολιτικών αντιλήψεων και του DRD4 ήταν ιδιαίτερα σημαντικός για τις γυναίκες, σύμφωνα με τη μελέτη, της οποίας ηγήθηκε ο Ρίτσαρντ Έμπσταϊν- αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι οι γυναίκες έτειναν να είναι πιο συντηρητικές.

Σημειώνεται ότι οι διαπιστώσεις της έρευνας «ενισχύονται» από παλαιότερες έρευνες, βασισμένες σε ομάδες ατόμων ευρωπαϊκής προέλευσης, οι οποίες είχαν βρει παρόμοιες τάσεις.

Στη γενικότερη αντιπαράθεση σχετικά με το αν «κυριαρχεί» η φύση ή η ανατροφή έδειχνε να επικρατεί η αντίληψη ότι οι κοινωνικές και πολιτικές αξίες έχουν να κάνουν περισσότερο με την οικογένεια, τη μόρφωση και την κοινωνική τάξη.

Ωστόσο, τα νέα αυτά στοιχεία δείχνουν ότι η βιολογία δεν είναι εύκολο να αγνοηθεί: σημειώνεται ότι έρευνα που είχε δημοσιευθεί το 1999, με αντικείμενο δίδυμα που είχαν χωριστεί κατά τη γέννησή τους, έδειξε μια τάση «κληρονομικότητας» του «συντηρητισμού». Ο εγκέφαλος διαθέτει συγκεκριμένα «μονοπάτια» ντοπαμίνης, ένα εκ των οποίων συνδέεται με το πόσο πρόθυμος να παίρνει ρίσκα είναι κάποιος- κάτι το οποίο παραπέμπει άμεσα στη διαφοροποίηση μεταξύ προοδευτικών και συντηρητικών.

Από εξελικτικής άποψης ωστόσο, η λήψη ρίσκων είναι μάλλον πολύπλοκη υπόθεση, καθώς σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να βελτιώνει τις πιθανότητες επιβίωσης- ενώ σε άλλες μπορεί να έχει καταστροφικές επιπτώσεις.