Η αντίδραση του σέρφερ Mike Fanning όταν κατάφερε να ξεφύγει από τα σαγόνια ενός καρχαρία δείχνει ότι η καλή τύχη είναι το βασικό στοιχείο της επιβίωσης έπειτα από μια επίθεση από το αρπακτικό των ωκεανών.
Ωστόσο, όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα Guardian, υπάρχουν πράγματα τα οποία οι κολυμβητές μπορούν να κάνουν για να μειώσουν το ήδη μικρό τους ρίσκο να πληγούν θανάσιμα από έναν καρχαρία.
Πρώτα κάτι βασικό: Σε όλα τα σενάρια, το να δεχθείτε επίθεση από έναν καρχαρία είναι εξαιρετικά άσχημο. Μία μελέτη πέρυσι έδειξε ότι υπήρχε μία στις 30 πιθανότητες να σας επιτεθεί καρχαρίας εάν κολυμπάτε στα ανοικτά των ακτών του Perth το καλοκαίρι.
«θα πάτε σε ένα άγριο περιβάλλον, γι αυτό λοιπόν υπάρχει ρίσκο, αλλά ένα μικρό ρίσκο», λέει ο Δρ Daniel Bucher, θαλάσσιος περιβαλλοντολόγος στο πανεπιστήμιο του Southern Cross.
«Το να δείτε έναν καρχαρία ενώ κάνετε σερφ είναι σπάνιο, το να σας επιτεθεί είναι ακόμη πιο σπάνιο. Το να βγείτε έξω στον ωκεανό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να πανικοβληθείτε», επισημαίνει.
Όπως ανέφερε, υπάρχουν παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα να συναντήσετε έναν καρχαρία. Το να κολυμπάτε μόνος ή κοντά σε εκβολές ποταμών ιδιαίτερα μετά από μια βαριά βροχή, ή σε μια περιοχή που υπάρχουν μεγάλες δραστηριότητες σίτισης από δελφίνια ή πουλιά μπορεί να αυξήσει το ρίσκο. Το να κολυμπάτε επίσης, είναι ένας παράγοντας ειδικά όταν πρόκειται για τον καρχαρία «ταύρο».
Οι καρχαρίες δεν έχουν την τάση να καταβροχθίζουν ανθρώπους, μάλλον πραγματοποιούν διερευνητικές δαγκωνιές για να δουν εάν ο επιλεγμένος στόχος τους είναι το καταλληλότερο θήραμα. Γι' αυτό και τα περισσότερα δαγκώματα είναι στα πόδια ανθρώπων.
«Κολυμπήστε γρήγορα και ήρεμα»
Υπήρξαν πρόσφατες τεχνολογικές καινοτομίες στη στολή και τη σανίδα ενός σέρφερ ώστε να δημιουργήσουν μία οπτική αποτρεπτική για τους καρχαρίες.
Παρόλα αυτά εάν και πάλι βρεθείτε αντιμέτωποι με έναν καρχαρία το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, «να αφήσετε το νερό και να κολυμπήσετε γρήγορα αλλά ήρεμα». Το ιδανικό θα ήταν να βρίσκεστε με κάποιον άλλο ώστε να μην γίνετε ο μόνος στόχος.
Μελέτες που αναλαμβάνονται από τον Bucher και άλλους ερευνητές στις ΗΠΑ, δείχνουν ότι οι καρχαρίες έχουν την τάση να κυνηγούν τους στόχους που τέρπονται σε φυγή, ωστόσο θα σταματήσουν, αν έρθουν αντιμέτωποι με κάτι σαν και αυτό που έκανε ο Fanning.
«Αν η λεία τους, τούς αντιμετωπίσει τότε οι καρχαρίες τείνουν να κάνουν κύκλους», λέει ο Bucher. «Εάν υπάρχει ένας λευκός καρχαρίας έξι με επτά μέτρα μήκος τότε δεν μπορείτε να κάνετε και πολλά, αλλά ένα νεότερο ζώο γύρω στα τρία μέτρα δεν είναι συνηθισμένο να τρώει μεγάλα ζώα και γι αυτό θα είναι πιο προσεκτικό».
Το καταγεγραμμένο αρχείο επιθέσεων σε καρχαρία, προτείνει να σταθείτε με την πλάτη σε έναν βράχο ή ύφαλο και να αποκρούσετε τον καρχαρία με ένα άψυχο αντικείμενο. Ένα χτύπημα στη μύτη είναι συχνά αποτρεπτικό.
Πέρυσι ένας γιατρός κατάφερε να αποκρούσει έναν καρχαρία με την βοήθεια ενός μαχαιριού, στην νότια ακτή της Νέας Ζηλανδίας.
Ο Fanning είπε επίσης ότι χτύπησε τον καρχαρία αρκετές φορές, το οποίο επίσης μπορεί να είναι αποτελεσματικό αλλά με μεγαλύτερο ρίσκο. «Το να παριστάνετε τον νεκρό», δεν λειτουργεί σαν στρατηγική , έτσι προσπαθήσετε να του ρίξετε μπουνιά και απελευθερωθείτε το συντομότερο δυνατόν.
«Η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα» λέει ο Bucher.
Ο ίδιος μάλιστα υποστηρίζει ότι ακόμη και εάν σας δαγκώσει καρχαρίες τότε υπάρχει ελπίδα. Από τις 72 επιθέσεις για παράδειγμα που καταγράφηκαν πέρυσι σε όλο τον κόσμο μόνο τρεις ήταν θανατηφόρες.
