Τα άλλα δύο σενάρια αφορούν την παράταση του σημερινού προγράμματος και τη δημιουργία ενός μεταβατικού προγράμματος («πρόγραμμα – γέφυρα).
«Εάν η Αθήνα επιμείνει στην άρνησή της για παράταση του προγράμματος και οι διαπραγματευτές της ΕΕ είναι εξίσου απρόθυμοι να δεχθούν ένα πρόγραμμα – γέφυρα, αυτό μπορεί να είναι η καλύτερη δυνατή λύση» εκτιμά ο Spiegel.
Όπως σημειώνει ο αρθρογράφος, ορισμένα μέλη της τρόικας υποστηρίζουν ότι εφόσον οι συζητήσεις για ένα νέο πρόγραμμα συνεχίζονται, οι επενδυτές θα είναι διατεθειμένοι να δώσουν στην Ευρωζώνη περισσότερο χρόνο να θέσει σε τάξη τα πράγματα της Ελλάδας, εάν το σημερινό πρόγραμμα λήξει σε δύο εβδομάδες. «Δεν είναι κρίσιμης σημασίας η επέκταση (σσ. του προγράμματος). Θα μπορούσε επίσης να συμφωνηθεί να αρχίσουν συζητήσεις για ένα νέο πρόγραμμα. Αυτό είναι μία διακριτή δυνατότητα» δήλωσε αξιωματούχος της ΕΕ. «Αν και το πρόγραμμα της ΕΕ θα τελείωνε, το παράλληλο πρόγραμμα του ΔΝΤ συνεχίζεται έως το 2016, δίνοντας στην Αθήνα ένα στήριγμα για χρηματοδότηση σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, ενώ θα συνεχίζονται οι συζητήσεις» τονίζει ο συντάκτης.
Επιπροσθέτως, τονίζει ο Spiegel, το περιθώριο συμβιβασμού σε ένα νέο πρόγραμμα γίνεται πιο καθαρό: «Γερμανοί αξιωματούχοι έστειλαν το μήνυμα ότι είναι έτοιμοι να δεχθούν την ελληνική απαίτηση για χαλάρωση των δημοσιονομικών περιορισμών, μειώνοντας τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 4,5% του ΑΕΠ το 2016 και το 2017 κοντά στο 1,5% του ΑΕΠ». Όσον αφορά το ελληνικό χρέος, το Βερολίνο εμφανίζεται διετεθειμένο να προσφέρει μεγαλύτερη διάρκεια αποπληρωμής για τα δάνεια που έχουν δοθεί στην Ελλάδα.
«Εμπόδια, ωστόσο, παραμένουν, ιδιαίτερα σε σχέση με την ελληνική απαίτηση να σταματήσει το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων ύψους 22,4 δισ. ευρώ» αναφέρει ο Spiegel. «Πότε θα πρέπει να συμφωνηθεί το νέο πρόγραμμα» αναρωτιέται και απαντά: «Η Αθήνα επιμένει ότι έχει αρκετά χρήματα για να αντέξει μήνες, αλλά αξιωματούχοι της Ευρωζώνης πιστεύουν ότι η Ελλάδα μπορεί να μείνει από ρευστό τον Μάρτιο. Αυτό θα έδινε στους διαπραγματευτές τέσσερις έως έξι εβδομάδες για να επιτύχουν μία νέα συμφωνία».
Ο Spiegel θεωρεί ότι οι πιθανότητες για την επέκταση του σημερινού προγράμματος, που είναι η προτίμηση των Βρυξελλών και του Βερολίνου, μειώνονται. «Την περασμένη εβδομάδα, πολλοί αξιωματούχοι πίστευαν ότι η επέκταση ήταν μόνο θέμα σημειολογίας: Να την ονομάσεις κάπως διαφορετικά, για παράδειγμα "επιμήκυνση" και να αλλάξεις το όνομα της μισητής τρόικας σε "θεσμούς" και η Αθήνα θα συμφωνούσε. Αλλά, αυτό δεν είχε αποτέλεσμα. Επειδή το γερμανικό και άλλα κοινοβούλια πρέπει να εγκρίνουν την επέκταση, η Δευτέρα είναι η καταληκτική ημερομηνία που μπορεί να υποβάλει η Ελλάδα σχετικό αίτημα».
Τέλος, ο αρθρογράφος θεωρεί σχεδόν μηδενική την πιθανότητα για ένα «πρόγραμμα – γέφυρα», που είναι η πρόταση που έκανε ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης και προβλέπει τη χρηματοδότηση της Ελλάδας έως τον Ιούνιο, όταν θα υπήρχε η συμφωνία για το νέο πρόγραμμα, από τρεις πηγές: Την έκδοση επιπλέον εντόκων γραμματίων, ύψους 10 δισ. ευρώ, την επιστροφή κερδών ύψους 1,8 δισ. ευρώ που είχε η ΕΚΤ από ελληνικά ομόλογα και τη διάθεση των 10,9 δισ. ευρώ που έχουν μείνει στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Αν και η Αθήνα συνεχίζει να πιέζει για την πρότασή της αυτή, «όλοι σχεδόν οι εμπλεκόμενοι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης έχουν κάνει σαφές ότι δεν θα αποδεσμευθούν τα κεφάλαια αυτά» σημειώνει ο Spiegel.