Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε μία σειρά από αγορές οπλικών συστημάτων για τις Ένοπλες Δυνάμεις και προσλήψεις.
- Γράφει ο Κώστας Αττίας
Τι αλλάζει με τις αγορές που θα κάνει η χώρα μας και τι μένει το ίδιο; Ποιοι μπορούν να περιμένουν την ενίσχυση των προϋπολογισμών τους με σημαντικά ποσά; Τι ξεχάστηκε και τι μένει «άγνωστος Χ» για το μέλλον;
Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε πρώτα από όλα πως η Πολεμική Αεροπορία αποκτά αμέσως μια μοίρα 18 μαχητικών αεροσκαφών Rafale με ταυτόχρονη αντικατάσταση (άρα απόσυρση) των παλαιότερων Mirage.
Η χώρα μας έτσι θα κρατήσει την αριθμητική οροφή της σταθερή, αν και ποιοτικά θα υπάρξει αναβάθμιση. Παραμένει όμως το κενό σε ότι αφορά την απόκτηση stealth αεροσκαφών. Και η πιθανή απόκτηση από την Τουρκία αεροσκάφους stealth θα σημάνει πως η Ελλάδα θα πρέπει να τρέξει για να αποκτήσει και αυτή εκτός και αν η χώρα μας καταφέρει να έχει βρει και αποκτήσει ως τότε έναν αξιόπιστο και αποτελεσματικό τρόπο να εντοπίζει τα «αόρατα» αεροσκάφη που και πάλι όμως δεν σημαίνει πως δεν θα χρειαστεί και αεροπλάνα.
Από την αγορά αυτή μέχρι τώρα δεν προκύπτει κάποιο κέρδος για την αεροπορική βιομηχανία της χώρας αλλά θα έχει κέρδος το Μετοχικό Ταμείο της Αεροπορίας αφού λαμβάνει το ποσοστό επί της τιμής που καθορίζει ο νόμος ως πόρο.
Σε ότι αφορά το Πολεμικό Ναυτικό προχωρά η ένταξη στον στόλο τεσσάρων νέων φρεγατών πολλαπλού ρόλου. Εδώ ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει πλήρως το τοπίο αφού πολλοί επιθυμούν να μπουν σφήνα και να πουλήσουν έστω 2 από τα 4 πλοία.
Παράλληλα θα προχωρήσει η αναβάθμιση των ΜΕΚΟ που ήδη διαθέτει το ΠΝ και όπως έχει ήδη γράψει από καιρό το usay.gr θα αποκτηθούν και τέσσερα ελικόπτερα από τις ΗΠΑ.
Και εδώ το Μετοχικό Ταμείο Ναυτικού θα έχει έσοδα, η πιθανή συμμετοχή της ναυπηγικής βιομηχανίας στον βαθμό που θα υπάρξει θα είναι μάλλον μικρή ενώ φαίνεται πως πάει πλέον στο χρονοντούλαπο της ιστορίας η κουβέντα για την απόκτηση δύο ακόμα υποβρυχίων, θέμα που είχε ανοίξει τον Σεπτέμβριο του 2019 με σχετικές συζητήσεις που έγιναν στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά.
Παράλληλα την ώρα που το ΠΝ ενισχύεται με ελικόπτερα δεν φαίνεται πως υπάρχει στον ορίζοντα και η ενίσχυση του στρατού με ελικόπτερα μεταφοράς προσωπικού αν και το τελευταίο διάστημα είχαν φουντώσει τα σενάρια για αγορά και τέτοιων ελικοπτέρων.
Για τις φρεγάτες ΜΕΚΟ (ΥΔΡΑ, ΣΠΕΤΣΑΙ, ΨΑΡΑ, ΣΑΛΑΜΙΣ) του Πολεμικού Ναυτικού αξίζει να σημειωθεί πως είναι πλοία από 20 έως 30 ετών πράγμα που σημαίνει πως ο εκσυγχρονισμός τους μπορεί να εξυπηρετήσει ως «ανάσα» για τον στόλο αλλά πρέπει να υπάρξει και ευρύτερος σχεδιασμός ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως οι φρεγάτες S, ο άλλος τύπος του ΠΝ, έχουν «σαρανταρήσει».
Ο πρωθυπουργός επίσης ανακοίνωσε νέα αντιαρματικά όπλα για τον Στρατό, νέες τορπίλες βαρέως τύπου για το Πολεμικό Ναυτικό και νέους κατευθυνόμενους πυραύλους για την Πολεμική Αεροπορία.
Πρόκειται για μικρότερα προγράμματα τα οποία όμως κρίνονται απαραίτητα από την στιγμή που η Ελλάδα δεν φρόντισε πχ όταν έπρεπε να κλείσει μαζί με τα νέα της υποβρύχια και τορπίλες (όπως έχει ήδη γράψει το USAY.gr άλλες χώρες, αντίθετα από την δική μας, πριν να αγοράσουν από την Γερμανία υποβρύχια είχαν πρώτα συμφωνήσει τι τορπίλες θα αγόραζαν….).
Και εδώ όμως μπαίνει θέμα ποσότητας από την στιγμή που πριν λίγα χρόνια η επιχειρησιακή απαίτηση είχε οριστεί στις 100 τορπίλες την ώρα που η Ελλάδα κινείται για να αγοράσει από 36-45.
Σε ότι αφορά τις προσλήψεις 15.000 ανδρών και γυναικών σε ορίζοντα πενταετίας φαίνεται πως δεν μιλάμε για αύξηση εισακτέων στις στρατιωτικές σχολές αλλά για προσλήψεις κυρίως Επαγγελματιών Οπλιτών (ΕΠΟΠ) και Οπλιτών Βραχείας Ανακατάταξης (ΟΒΑ). Πρακτικά, αν δεν υπάρξει κάποια ανατροπή που θα κρατήσει στο στράτευμα χιλιάδες στελέχη φαίνεται πως μιλάμε απλά για κάλυψη απωλειών από αποστρατείες ΕΠΟΠ και λήξεις συμβάσεων των ΟΒΑ.
Σημαντική είναι τέλος η απόφαση για την θωράκισή των ΕΔ από κυβερνοεπιθέσεις υβριδικού τύπου με περαιτέρω ενίσχυση όσων μέτρων ήδη υπάρχουν όμως δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως η Τουρκία έχει προχωρήσει και στην απόκτηση δορυφόρου αλλά και στην ανάπτυξη προγραμμάτων drones κάτι που επίσης θα έπρεπε να απασχολεί την Ελλάδα.
Τέλος ενδιαφέρον έχει πως δεν ακούστηκε κάτι, αν και υπήρχαν προεκλογικές δεσμεύσεις, για την βελτίωση της καθημερινότητας όσων ήδη υπηρετούν στις ΕΔ, ούτε και για την ανάπτυξη λύσεων διπλού, στρατιωτικού και πολιτικού χαρακτήρα, για την θωράκιση των νησιών. Κάτι που για πολλά χρόνια και σχεδόν διακομματικά είχε θεωρηθεί ως η μαγική λύση για την ασφάλεια των νησιών.
Συμπερασματικά η Ελλάδα, υπό την πίεση του Ερντογάν, σπεύδει με όσες δυνατότητες διαθέτει να καλύψει τις επείγουσες ανάγκες της χωρίς όμως να φαίνεται πως με το πακέτο των αγορών που θα κάνει διασφαλίζει και την υπεροχή της για τα επόμενα χρόνια.
Για αυτό και απαιτείται και σχεδιασμός που θα βάλει τις βάσεις για μακροπρόθεσμες πια λύσεις.