Αναλυτικά το κείμενο:
Καταρχάς και μόνο η αποδοχή της διαδικασίας υποβολής ενός μέρους του προγράμματος που ψήφισε ο ελληνικός λαός για έγκριση στους πιστωτές, αποτελεί απόδειξη της λογικής υποταγής στην οποία με θεαματικό τρόπο, μέσα σε λίγα 24ωρα, έχει προσχωρήσει η κυβέρνηση. Αποδεικνύει ότι και η ίδια, αλλά και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, αποδέχονται πλέον ότι η εφαρμογή των δεσμεύσεων που ψήφισε ο ελληνικός λαός αποτελεί «μονομερή ενέργεια». Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν καταργεί τα Μνημόνια και δεν διώχνει την τρόικα, αλλά αποδέχεται έμπρακτα την ταπεινωτική πρακτική των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων να συγκυβερνούν με τους πιστωτές. Ακόμα και ολόκληρο το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης να περιλάμβανε η λίστα που στάλθηκε στο Eurogroup, η ουσία παραμένει. Ο ελληνικός λαός δεν ψήφισε στις εκλογές ένα πρόγραμμα για να σταλεί προς έγκριση στον Σόιμπλε και την παρέα του, αλλά ένα κυβερνητικό πρόγραμμα που θα έπρεπε ήδη να αρχίζει να εφαρμόζεται, δίχως να απαιτηθεί η έγκριση κανενός πιστωτή.
Όμως και το περιεχόμενο της συμφωνημένης πλέον λίστας είναι αποκαλυπτικό και επιβεβαιώνει την εγκατάλειψη βασικών θέσεων του προγράμματος της Θεσσαλονίκης, αλλά και της κεντρικής πολιτικής δέσμευσης του ΣΥΡΙΖΑ να καταργήσει τη λιτότητα, ενώ σε βασικά σημεία μαρτυρά την πρόθεση να εφαρμοστεί η κλασσική νεοφιλελεύθερη πολιτική των Μνημονίων. Ας δούμε ένα προς ένα τα σημεία της λίστας. Σε εισαγωγικά παρατίθεται το πλήρες περιεχόμενο της λίστας, με υπογραμμισμένα τα επίμαχα σημεία
1. Φορολογική πολιτική
Δεν υπάρχει καμία συγκεκριμένη δέσμευση για φιλολαϊκά μέτρα και κατάργηση των αβάστακτων φόρων του Μνημονίου, παρά μόνο γενικολογίες για «κοινωνική δικαιοσύνη», την ώρα που αφήνεται η υπόνοια για αυξήσεις στον ΦΠΑ και μείωση της φορολογίας για τις μεγάλες επιχειρήσεις.
«..Αναδιάρθρωση του καθεστώτος ΦΠΑ. Θα γίνει προσπάθεια για βελτίωση της συλλογής εσόδων και καταπολέμηση φοροδιαφυγής, μέσω της πλήρους χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων και άλλων τεχνολογικών καινοτομιών. Η πολιτική του ΦΠΑ θα εξορθολογιστεί σε σχέση με τους συντελεστές, με στόχο τη μεγιστοποίηση των εσόδων χωρίς αρνητικό αποτέλεσμα στην κοινωνική δικαιοσύνη και τον περιορισμό των εξαιρέσεων, ενώ ταυτόχρονα θα εξαλειφθούν και παράλογες εκπτώσεις.
Αλλαγή της φορολόγησης των μαζικών επενδύσεων και των εισοδηματικών φορολογικών δαπανών που θα ενταχθούν στο κώδικα φορολογίας εισοδήματος.
Διεύρυνση του ορισμού της φορολογικής απάτης και φοροδιαφυγής με τη διάλυση της φορολογικής αμνηστίας.
Εκσυγχρονισμός του κώδικα φορολογίας εισοδήματος με την κατάργηση εξαιρέσεων και την αντικατάσταση όπου χρειάζεται μέτρων με κοινωνική δικαιοσύνη.
Βελτίωση νομοθεσίας για ενδοομιλικές συναλλαγές.»
2. Δημόσια οικονομικά
Αποδοχή της βιωσιμότητας του χρέους και της κανονικής εξυπηρέτησής του. Καμία συγκεκριμένη δέσμευση για το είδος, το μέγεθος και τα κριτήρια των ελαφρύνσεων σε όσους έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη στο κράτος ή έχουν απαιτήσεις επιστροφών φόρων από αυτό.
«Υιοθέτηση αλλαγών στον Οργανικό νόμο.
Δημιουργία και εφαρμογή μίας στρατηγικής για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων χρεών, επιστροφών φόρων και ασφαλιστικών υποχρεώσεων.
Μετατροπή του Δημοσιονομικού Συμβουλίου σε πλήρως λειτουργική μονάδα.»
3. Φορολογική διοίκηση
Αδιάφορες γραφειοκρατικού τύπου αλλαγές στη φορολογική διοίκηση, μακριά από κάθε έννοια ζωντανού και πραγματικού εργατικού και λαϊκού ελέγχου.
«Ενίσχυση της διαφάνειας στον τρόπο λειτουργίας και τον τρόπο διορισμού του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ).
Ενίσχυση της ανεξαρτητοποίησης της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων ακόμα και μέσω περαιτέρω νομοθεσίας με στόχο να μην υπάρχουν παρεμβάσεις (πολιτικές και μη) στο έργο της.»
4. Δημόσιες δαπάνες
«Παράθυρο» για περικοπές σε όλο το φάσμα των κρατικών και κοινωνικών δαπανών, χωρίς καν συγκεκριμένα κοινωνικά κριτήρια.
«Επανεξέταση και έλεγχος των δαπανών σε όλους τους τομείς (παιδεία, άμυνα, μεταφορές, τοπική αυτοδιοίκηση και κοινωνικά επιδόματα).
Δραματική βελτίωση στις δαπάνες των τοπικών αυτοδιοικήσεων και της κεντρικής κυβέρνησης.
Νομοθεσία για την επανεξέταση των μη μισθολογικών επιδομάτων.
Έλεγχος δαπανών υγείας.»
5. Κοινωνική ασφάλιση
Καμία δέσμευση για κατάργηση των μνημονιακών μέτρων άγριας λιτότητας για τις συντάξεις και την κοινωνική ασφάλιση και αποδοχή τους. Αποδοχή της νεοφιλελεύθερης λογικής ενός συστήματος παροχών ανάλογα με το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών.
«Συνεχίζεται η εργασία στα διοικητικά μέτρα για βελτίωση των πολιτικών των συντάξεων και κατάργηση των κενών και των κινήτρων που αυξάνουν τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και ειδικά στο Δημόσιο και τον τραπεζικό τομέα. Στόχος είναι να μην υπάρχουν τόσα πολλά κίνητρα για πρόωρη συνταξιοδότηση όσων βρίσκονται μεταξύ 50 και 65 ετών.
Τα ασφαλιστικά ταμεία θα προχωρήσουν σε εξοικονομήσεις.
Σταδιακή κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο.
Στενότερη σύνδεση των ασφαλιστικών εισφορών με τις ασφαλιστικές παροχές.»
6. Δημόσια Διοίκηση και διαφθορά
Αφηρημένα λόγια για την καταπολέμηση της διαφθοράς. «Παράθυρο» για μείωση των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων.
«Μετατροπή της καταπολέμησης της διαφθοράς σε εθνική προτεραιότητα.
Καταπολέμηση λαθρεμπορίου στα καύσιμα και τσιγάρα.
Αναδιάρθρωση του ενιαίου μισθολογίου χωρίς να μειώνονται τα όρια των μισθών και χωρίς να αυξάνεται το μισθολογικό κόστος. Εξορθολογισμός των μη μισθολογικών επιδομάτων.
Προώθηση μηχανισμών για την βελτίωση του μηχανισμού προσλήψεων.
Άμεση ενεργοποίηση της ανενεργού νομοθεσίας για τα έσοδα των ΜΜΕ.»
7. Ρυθμίσεις για χρέη προς εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία
Καμία δέσμευση για τα ληξιπρόθεσμα χρέη σε εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία, με μοναδική εξαίρεση μια γενικόλογη δέσμευση για αποποινικοποίηση των οφειλετών με χαμηλά χρέη.
«Σε συνεργασία με τους εταίρους βελτίωση της νομοθεσίας για τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις προς εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία.
Διαμόρφωση του σχήματος των δόσεων με τρόπο που θα βοηθά στο να υπάρχει σαφής διαχωρισμός μεταξύ εκείνων που συστηματικά και εσκεμμένα δεν πληρώνουν τις υποχρεώσεις του ενώ μπορούν και εκείνων που δεν μπορούν πραγματικά να πληρώσουν.
Αποποινικοποίηση των οφειλετών με χαμηλά χρέη.
Επιτάχυνση των μεθόδων και διαδικασιών επιβολής των μέτρων.»
8. Τράπεζες και κόκκινα δάνεια
Προκλητική και πλήρης εγκατάλειψη της ιδρυτικής προγραμματικής δέσμευσης του ΣΥΡΙΖΑ για πέρασμα των τραπεζών σε δημόσιο έλεγχο και ιδιοκτησία, που συνιστά συμφιλίωση με τους τραπεζίτες και τον παρασιτικό τους ρόλο. Αποδοχή σαν βασικό κριτήριο για την αντιμετώπιση του προβλήματος των «κόκκινων δανείων», τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών και όχι τις ανάγκες των εργαζόμενων και των φτωχών οφειλετών. Υποχώρηση από την πλήρη προστασία του αναφαίρετου αγαθού της πρώτης κατοικίας από τις τράπεζες. Αφηρημένα ευχολόγια για διευκολύνσεις υπέρ – όχι όλων των φτωχών, υπερχρεωμένων νοικοκυριών – αλλά των «περισσότερο ευάλωτων».
«Οι τράπεζες θα λειτουργούν με βάση τους κανόνες της αγοράς.
Πλήρης χρήση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ). Σε συνεργασία με τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό, την ΕΚΤ και την ΕΕ θα διασφαλίζεται ότι το ΤΧΣ παίζει το ρόλο του στη διασφάλιση της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος.
Αντιμετώπιση των «κόκκινων δανείων» με τρόπο που θα λαμβάνει υπόψη πλήρως την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών (βάσει του κώδικα καλής πρακτικής που έχει υιοθετηθεί), τον τρόπο λειτουργίας του δικαστικού συστήματος, την κατάσταση της αγοράς ακινήτων και πιθανά αρνητικά αποτελέσματα στη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.
Συνεργασία με τις διοικήσεις των τραπεζών για να αποφευχθούν δημοπρασίες στην πρώτη κατοικία νοικοκυριών κάτω από ένα συγκεκριμένο εισοδηματικό όριο. Την ίδια ώρα θα τιμωρούνται εκείνοι που συστηματικά δεν πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους ενώ έχουν τη δυνατότητα. Στόχος είναι να διατηρηθεί η κοινωνική στήριξη του μεταρρυθμιστικού προγράμματος της κυβέρνησης, να προληφθεί περαιτέρω πτώση της αγοράς ακινήτων (που θα είχε αρνητική επίπτωση στο χαρτοφυλάκιο των τραπεζών), να ελαχιστοποιηθεί η δημοσιονομική επίπτωση και να προωθηθεί μία κουλτούρα πληρωμής. Επίσης, θα ληφθούν μέτρα για τα περισσότερα ευάλωτα νοικοκυριά δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνειά τους.
Ευθυγράμμιση του εξωδικαστικού συμβιβασμού με τις το σχήμα των δόσεων παρέχοντας διευκολύνσεις στην εξόφληση του ιδιωτικού χρέους.
Εκσυγχρονισμός του νόμου περί πτωχεύσεων.»
9. Αποκρατικοποιήσεις
Αποδοχή της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων παρά και ενάντια στις δεσμεύεις για κατάργηση των σκανδαλωδών ιδιωτικοποιήσεων των τελευταίων χρόνων (ΟΠΑΠ κ.α). «Παράθυρο» για νέες ιδιωτικοποιήσεις. Οριστικοποίηση της διατήρησης του ΤΑΙΠΕΔ, κατά ωμή παραβίαση των προγραμματικών δηλώσεων και των δεσμεύσεων των αρμόδιων υπουργών. Υπαγωγή όλης της δημόσιας περιουσίας στο ΤΑΙΠΕΔ, με προφανή προοπτική την εξέταση της δυνατότητας ιδιωτικοποίησής της.
«Δεν θα αναστραφούν οι αποκρατικοποιήσεις που έχουν γίνει. Διασφάλιση των δημόσιων αγαθών, των υπηρεσιών που παρέχουν οι αποκρατικοποιημένες επιχειρήσεις και βιομηχανίες.
Θα επανεξεταστούν οι ιδιωτικοποιήσεις που δεν έχουν ακόμα προχωρήσει. Βελτίωση των όρων ώστε να μεγιστοποιηθούν τα μακροχρόνια οφέλη του κράτους.
Ενοποίηση του ΤΑΙΠΕΔ με άλλους φορείς διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας.»
10. Εργασιακά
Αποδοχή των άθλιων μοντέλων προσωρινής εργασίας για άνεργους που εφαρμόζονται με εξευτελιστικούς όρους και αμοιβές. Υπαναχώρηση από τη δέσμευση για άμεση αποκατάσταση του δικαιώματος των συλλογικών συμβάσεων. Αναβολή της αύξησης του κατώτατου μισθού επ’ αόριστο. Αποδοχή της «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων σαν κριτήριο για τη μελλοντική αύξηση του κατώτερου μισθού και όχι των ίδιων των αναγκών των εργαζόμενων.
«Επίτευξη των καλύτερων πρακτικών της ΕΕ για την εργασιακή νομοθεσία μέσω μίας διαδικασίας συζήτησης και συμβουλών με τους κοινωνικούς εταίρους και αξιοποιώντας την εμπειρία του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας, του ΟΟΣΑ και της διαθέσιμης τεχνικής βοήθειας.
Επέκταση και ανάπτυξη του υφιστάμενου σχήματος που παρέχει προσωρινή εργασία για τους ανέργους, σε συμφωνία με τους εταίρους και εφόσον η δημοσιονομική κατάσταση του επιτρέπει, καθώς και υπό την προϋπόθεση ότι βελτιώνει τα ενεργά προγράμματα για την αγορά εργασίας που έχουν στόχο την αναβάθμιση των προσόντων των μακροχρόνια ανέργων.
Σταδιακή μεταφορά σε μία «έξυπνη» προσέγγιση των διαπραγματεύσεων για τις συλλογικές συμβάσεις που θα ισορροπεί μεταξύ της ανάγκης για ευελιξίας και της δικαιοσύνης. Αυτό περιλαμβάνει την φιλοδοξία για τον εξορθολογισμό και με την πάροδο του χρόνου αύξηση του κατώτατου μισθού με τρόπο που θα διασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές των εργαζομένων. Η σκοπιμότητα και το χρονοδιάγραμμα των αλλαγών στον κατώτατο μισθό θα γίνουν σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, την ΕΕ και τους διεθνείς θεσμούς, το Διεθνές Ινστιτούτο Εργασίας και θα λάβουν υπόψη τις συμβουλές από έναν ανεξάρτητο σώμα για το κατά πόσο οι αλλαγές στους μισθούς ευθυγραμμίζονται με την αύξηση της παραγωγικότητας και την ανταγωνιστικότητα.»
11. Μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων και βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
Διευκολύνσεις στην ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου με τη γνωστή νεοφιλελεύθερη ετικέτα της «μείωσης της γραφειοκρατίας», στις κατευθύνσεις των προτάσεων του αντιδραστικού διεθνούς καπιταλιστικού επιτελείου του ΟΟΣΑ.
«Άρση των εμποδίων στην ανταγωνιστικότητα με βάση τις συζητήσεις με τον ΟΟΣΑ.
Ενίσχυση της Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνιστικότητας.
Εφαρμογή μέτρων για τη μείωση της γραφειοκρατίας, με βάση τις συζητήσεις με τον ΟΟΣΑ, περιλαμβανομένης νομοθεσίας η οποία απαγορεύει στις δημόσιες υπηρεσίες να ζητούν από ιδιώτες κει επιχειρήσεις έγγραφα τα οποία βρίσκονται ήδη στον κατοχή άλλων κρατικών υπηρεσιών.
Βελτίωση στην διαχείριση της γης, περιλαμβάνοντας μέτρα για την οριοθέτηση και την χρήση και την τελειοποίηση του Γενικού Κτηματολογίου.
Προσαρμογή των κανονισμών της αγοράς ηλεκτρικού και γκαζιού με τις καλές πρακτικές και νομοθεσίες της Ε.Ε.»
12. Στατιστικά
Αδιάφορα γραφειοκρατικά μέτρα για την στατιστική απογραφή των επιδόσεων της οικονομίας.
«Η ελληνική κυβέρνηση επαναλαμβάνει την ετοιμότητά της για να:
Τιμήσει απολύτως την θεσμική ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ, εξασφαλίζοντας ότι η Ελληνική Στατιστική Αρχή θα έχει τα απαραίτητα εργαλεία για να εφαρμόσει το πρόγραμμά της.
Εγγυηθεί την διαφάνεια και την ορθότητα της διαδικασίας διορισμού του Προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ τον Σεπτέμβριο του 2015, σε συνεργασία με την Eurostat.»
13. Ανθρωπιστική κρίση
Δέσμευση ότι θα τηρηθεί απαρέγκλιτα ο υφιστάμενος μνημονιακός, προϋπολογισμός λιτότητας. Δέσμευση ότι δεν θα δοθούν επιπλέον χρήματα από τα κρατικά ταμεία για την σίτιση των φτωχών. Αφηρημένη υπόσχεση για «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», χωρίς διευκρινήσεις για τους δικαιούχους.
«Αντιμετώπιση των αυξανόμενων αναγκών λόγω της αύξησης της απόλυτης φτώχειας μέσω άκρως εξειδικευμένων και μη χρηματικών μέτρων (όπως τα κουπόνια διατροφής).
Εφαρμογή των μέτρων με τρόπο που δεν θα επιβαρύνει τη δημόσια διοίκηση και θα βοηθά στην καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς (π.χ. εισαγωγή της Εξυπνης Κάρτας Πολίτη που θα χρησιμοποιείται όπως η αστυνομική ταυτότητα για το σύστημα υγείας ή το πρόγραμμα κουπονιών σίτισης).
Αξιολόγηση με πρόθεση να εφαρμοστεί πανελλαδικά το πρόγραμμα ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
Διασφάλιση ότι η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης δεν θα έχει καμία αρνητική επίπτωση στον προϋπολογισμό.»
14. Αναμόρφωση του δικαστικού συστήματος
Ουδέτερες, εκσυγχρονιστικού τύπου αλλαγές στο Δικαστικό σώμα.
«Η ελληνική κυβέρνηση θα βελτιώσει την οργάνωση των δικαστηρίων μέσω μεγαλύτερης εξειδίκευσης και, στο ίδιο πλαίσιο, θα υιοθετήσει έναν νέο Κώδικα Αστικής Διαδικασίας.
Προωθήσει την ψηφιοποίηση τόσο για τους νομικούς κώδικες, όσο και για το ηλεκτρονικό σύστημα υποβολής και διοίκησης του δικαστικού συστήματος.»
Το πολιτικό συμπέρασμα είναι ότι η κυβέρνηση, πριν ακόμα συμπληρωθεί ένας μήνας θητείας της, συμφιλιώθηκε και επίσημα με τους πιστωτές και την πολιτική των Μνημονίων και της λιτότητας.
Η Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνει την έκκληση της σε κάθε αριστερό βουλευτή να καταψηφίσει στη Βουλή τη συμφωνία της ντροπής με τους πιστωτές. Καλεί επίσης, όλες τις αριστερές συλλογικότητες του κόμματος και τους αριστερούς αγωνιστές της βάσης σε κοινή δράση για να γίνουν άμεσα πράξη οι προεκλογικές δεσμεύσεις και να καταργηθούν όλα τα μέτρα των Μνημονίων.