Ο Έλληνας πρωθυπουργός στην πλώρη ενός πλοίου με το όνομα «Ελλάδα», ενώ το υπόλοιπο μέρος του έχει βυθιστεί. Πάνω από το κεφάλι του προβάλουν τρεις κουλούρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προσπαθούν να τον σώσουν από τον πνιγμό, ενώ πιο δίπλα ο κάνει σκι στη θάλασσα ο…Βλαντιμίρ Πούτιν.
Αυτό το σκίτσο συνοδεύει άρθρο με τίτλο «Μετά τη Μόσχα, τι έχει σειρά για τον Αλέξη Τσίπρα;» στην εφημερίδα «Moscow Times» αναφερόμενη στην επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού την προηγούμενη εβδομάδα στη Ρωσία, όπου και συναντήθηκε με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Η απάντηση στον τίτλο του δημοσιεύματος δίνεται κατά κάποιο τρόπο από την αρχή: «Πριν από το ταξίδι στη Μόσχα υπήρχαν ελπίδες πως ο Τσίπρας θα γυρίσει με κάτι στην Αθήνα. Τελικά γύρισε με άδεια χέρια και με κάποιες αόριστες υποσχέσεις σχετικά με τον ρωσοτουρκικό αγωγό φυσικού αερίου και τη συμμετοχή ρωσικών εταιρειών στις ιδιωτικοποιήσεις ελληνικών κρατικών οργανισμών». «Το Κρεμλίνο δεν ήρε καν το εμπάργκο κατά των προϊόντων που ζητούσε η Αθήνα. Φαίνεται, όμως, πως η Αθήνα χρειαζόταν απεγνωσμένα κάποιες κινήσεις από τη Ρωσία» σημειώνει η εφημερίδα.
Σύμφωνα με την αρθρογράφο, Judy Dempsey, το ταξίδι του κ. Τσίπρα στη Μόσχα έδειξε δύο πράγματα. «Πρώτον, ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν πρέπει να περιμένει τη βοήθεια του Ρώσου Προέδρου. Και δεύτερον, ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή από τη συνεργασία της Ελλάδας με την ΕΕ για την επίλυση των προβλημάτων της πρώτης. Υπάρχουν αρκετές χώρες εντός της Ευρωζώνης που θα έβλεπαν με θετικό μάτι για πιθανή έξοδο, θεωρώντας πως η ένωση θα επιβιώσει από ένα Grexit. Βέβαια, κάνουν λάθος, καθώς αν συμβεί αυτό θα προκληθεί ζημιά στην αξιοπιστία του ευρώ και θα έχει σημαντικές γεωστρατηγικές επιπτώσεις. Μια αδύναμη και μπερδεμένη ΕΕ δεν ανήκει στα ενδιαφέροντα των Ευρωπαίων».
Μεταξύ άλλων, η αρθρογράφος διερωτάται γιατί ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ δεν έκαναν κάτι όταν έβλεπαν πως η προηγούμενη κυβέρνηση δεν προχωρούσε στις μεταρρυθμίσεις; Γιατί έκλεισαν τα μάτια και δεν αμφισβήτησαν τις προθέσεις της; «Είναι λες και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη της ζώνης της ευρωζώνης έκαναν τα στραβά μάτια σε ελλείψεις των μεταρρυθμίσεων ως το τίμημα για τη διατήρηση της Ελλάδας στην ευρωζώνη».
Σύμφωνα με την Dempsey, το λάθος ξεκινάει από το 1981, οπότε και η Ελλάδα έγινε μέλος της ΕΕ χωρίς να είναι έτοιμη. Η Γερμανία θέλησε να μπει η Ελλάδα στο ευρώ, ως ανταπόδοση μιας ενοχής που τρέφει από την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα θέμα που επανέρχεται και τώρα με τις πολεμικές αποζημιώσεις και δείχνει πως οι σχέσεις των δύο χωρών είναι ασταθείς και έντονα συναισθηματικές.
«Μόνο που τώρα εναπόκειται στο Βερολίνο και την Αθήνα να ανοίξουν νέο κεφάλαιο στις σχέσεις τους, καθώς η Ελλάδα, ως μέλος της ΕΕ, δεν έχει να πάει κάπου αλλού».
Διαβάστε σχετικά:
