Ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους αφέθηκαν οι Παναγιώτης και Διονύσης Ψωμιάδης, μετά τις απολογίες τους σε ανακρίτρια για παράνομες συμβάσεις με μισθωτούς της Νομαρχίας και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
Οι περιοριστικοί όροι που τους επιβλήθηκαν είναι η απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και η καταβολή 20.000 ευρώ ο καθένας.
Σύμφωνα με το grtimes.gr, εις βάρος τους ασκήθηκε νέα ποινική δίωξη που αφορά μια παράμετρο της βασικής υπόθεσης για την οποία έχουν ήδη παραπεμφθεί σε δίκη μαζί με άλλους έξι κατηγορούμενους- υπηρεσιακούς παράγοντες.
Η έρευνα έδειξε ότι 80 άτομα είχαν προσληφθεί για την παροχή συγκεκριμένου έργου. Όμως, κατά τη θητεία των αδελφών Ψωμιάδη, απασχολήθηκαν σε άλλες θέσεις εργασίας.
Πρόκειται για παράμετρο της υπόθεσης με τις απευθείας αναθέσεις
Οι κατηγορίες εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο της υπόθεσης με τις απευθείας αναθέσεις έργων μέχρι 45.000 ευρώ και τις παράνομες συμβάσεις με μισθωτούς της Νομαρχίας και της Περιφέρειας. Οι αδερφοί Ψωμιάδη καθώς και έξι πρώην στελέχη της Νομαρχίας, παραπέμφθηκαν για απιστία στην υπηρεσία, με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου 1608 περί καταχραστών του δημοσίου, και για ψευδείς βεβαιώσεις.
Η δικογραφία έχει δύο σκέλη: Το πρώτο αφορά τις κατατμήσεις 456 έργων , συνολικής αξίας 15,3 εκατ. ευρώ που δόθηκαν με απ’ ευθείας αναθέσεις σε εργολάβους. Και το δεύτερο έχει να κάνει με συμβάσεις της Νομαρχίας, και μετέπειτα περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, με εργαζόμενους που εισέπραξαν παράνομα χρήματα, με ζημιά άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ για το δημόσιο. Η νέα δίωξη σχετίζεται με το δεύτερο σκέλος της υπόθεσης.
«Η λειτουργία της διοίκησης ήταν νόμιμη»
Πάντως, με βάση το δημοσίευμα, το περιβάλλον των αδερφών Ψωμιάδη σημειώνει ότι προσκομίστηκαν έγγραφα από το Ελεγκτικό Συνέδριο που δείχνουν, μετά και από έλεγχο οικονομικών επιθεωρητών, πως «η λειτουργία της διοίκησης Ψωμιάδη ήταν νόμιμη και ότι δεν υπήρχε καμία οικονομική ζημία για το ελληνικό δημόσιο».
Σύμφωνα με τα έγγραφα, οι συμβασιούχοι δεν εργάστηκαν στο έργο για το οποίο προσελήφθησαν αλλά σε άλλες θέσεις καθώς «η Νομαρχία Θεσσαλονίκης (τότε) είχε έλλειψη προσωπικού λόγω της συνταξιοδότησης 400 μόνιμων υπαλλήλων».
Από την αρχή της υπόθεσης, οι Παναγιώτης και Διονύσης Ψωμιάδης επισημαίνουν ότι κανένας δεν έχει ωφεληθεί, αφού οι συμβασιούχοι εισέπραξαν αποκλειστικώς και μόνον τη νόμιμη αμοιβή τους, η οποία θα τους επιδικαζόταν δικαστικώς, για την εργασία τους, ανεξαρτήτως αν αυτή παρασχέθηκε σε συναφείς υπηρεσιακές θέσεις λόγω επιτακτικών υπηρεσιακών αναγκών.