Μιλώντας στο γερμανικό περιοδικό, μια ημέρα πριν τη συνάντηση του με τον Γερμανό ομόλογό του, Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγιερ στο Βερολίνο, ο Έλληνας ΥΠΕΞ τονίζει ότι η Ελλάδα επιθυμεί να αποτελεί γέφυρα με τη Ρωσία, «αλλά γέφυρα που έχει το θεμέλιό της στην Ευρώπη».
Ενώ απαντά και σε δημοσιεύματα σχετικά με τις επαφές του με κύκλους της ακροδεξιάς στην Ρωσία.
"Οι άνθρωποι μού φωνάζουν καθημερινά στον δρόμο: 'Νίκο, κράτα γερά. Μην κάνεις ούτε βήμα πίσω'. Η πολιτική έχει να κάνει πολύ με το συναίσθημα, ιδίως στην Ανατολή και στις ανατολικές χώρες. Αυτό το ξεχάσαμε λιγάκι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα έχει την αίσθηση ότι απώλεσε τον αυτοσεβασμό της. Αυτό άλλαξε ήδη μετά την πρώτη βδομάδα" λέει ο κ. Κοτζιάς στο Spiegel.
Ο κ. Κοτζιάς είπε ακόμη ότι η "Ευρώπη δίνει μία πολύ κακή εικόνα στους λαούς του Νότου, όταν εδώ και 13 συνεδριάσεις του Συμβουλίου Υπουργών το θέμα αφορά μόνον μνημόνια, τιμωρίες και κυρώσεις".
Σχολιάζοντας την άρνηση του για τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας απάντησε πως
"Την πρώτη μέρα μου στο υπουργείο διαβάζω ότι υπήρξε μία ομόφωνη απόφαση της ΕΕ για την Ουκρανία και τη Ρωσία. Τηλεφωνήσαμε στην Επιτροπή. Μας είπαν, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, θα προχρονολογήσουμε τη σύμφωνη γνώμη σας κατά μία ημέρα. Προφανώς, η προηγούμενη κυβέρνηση άφηνε να της φέρονται έτσι.
Τους είπα ότι δεν μπορεί να το εννοούν στα σοβαρά. Εάν το δεχόμουν, η Ελλάδα θα έχανε τα δικαιώματά της. Αντί να ζητήσουν συγγνώμη, άρχισαν μία εκστρατεία, σύμφωνα με την οποία εμφανιζόμασταν ως φιλορώσοι και εξαρτημένοι από τη Ρωσία. Τη στιγμή που η διαμαρτυρία μας αποτελούσε τη σημαντικότερη φιλοευρωπαϊκή ενέργεια της Ελλάδας τα τελευταία 10 χρόνια. Είμαστε μία φτωχή χώρα, μία μικρή χώρα σε κρίση, αλλά μία ισότιμη χώρα. Είμαστε γεμάτοι χρέη, αλλά όχι χωρίς δικαιώματα".
Σχετικά με το ρόλο της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική απάντησε πως
"η Ελλάδα είναι στο κέντρο ενός τριγώνου. Επάνω η Ουκρανία, κάτω αριστερά η Λιβύη και κάτω δεξιά η Μέση Ανατολή, σε απόσταση μόνον 300 χιλιομέτρων από εμάς. Όλες οι περιοχές αυτές είναι αποσταθεροποιημένες. Τι θα συμβεί, εάν, φερ' ειπείν από την υπερβολική πίεση σε οικονομικά θέματα, αποσταθεροποιούνταν και η Ελλάδα;
Τότε θα δημιουργηθεί μία γραμμή από τη Ρωσία, διαμέσου της Ουκρανίας και της Βαλκανικής, έως τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, ένα τεράστιο τόξο που θα μπορούσε να φέρει εκατομμύρια μετανάστες στην Ευρώπη. Τότε θα αποσταθεροποιούνταν ολόκληρη η Ευρώπη…Θέλουμε να είμαστε μία γέφυρα, όμως μία γέφυρα που έχει το θεμέλιο της στην Ευρωπαϊκή Ένωση".
Στην ερώτηση γιατί κάλεσε "τον Απρίλιο του 2013, τον Αλεξάντερ Ντούγκιν στον Πειραιά" απάντησε ότι "ήταν ένας από τους συμβούλους του Πούτιν και κατείχε μία από τις σπουδαίες έδρες στο Πανεπιστήμιο Λομονόσωφ της Μόσχας. Διδάσκω διεθνείς σχέσεις, και προσκαλώ τακτικά διπλωμάτες και καθηγητές. Ο Ντούγκιν, μού επισημάνθηκε από διπλωμάτες και εκτός από το Πανεπιστήμιο Πειραιώς, θα πραγματοποιούσε ομιλίες και σε άλλα Πανεπιστήμια. Ο Ντούγκιν ήταν πολύ αντιαμερικανός, πολύ φιλογερμανός, με ανάμιξη από Χάντινγκτον και Φουκουγιάμα. Δεν μου άρεσε, διαπληκτισθήκαμε και δεν τον συνόδεψα μετά καν στην έξοδο".