Mε ένα μακροσκελές κείμενο στο προφίλ του στο Facebook, ο Σταμάτης Κραουνάκης χαρακτηρίζει «νευρικό ρομπότ» τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανο Κασσελάκη, δημοσιεύοντας παράλληλα μια φωτογραφία του με τον Παύλο Πολάκη, όπου απεικονίζονται να συνομιλούν στο καμαρίνι του.
Η ανάρτηση του Σταμάτη Κραουνάκη στα social media δείχνει τον γνωστό μουσικό να παίρνει αποστάσεις από τον Στέφανο Κασσελάκη και να σημειώνει για τον Παύλο Πολάκη: «Ο τρόπος που πετάχτηκε έξω ο Πολακης που τον στήριξε δε μ’ άρεσε καθόλου». «Σε ευχαριστώ Σταμάτη» ήταν το σχόλιο του Παύλου Πολάκη στην ανάρτηση του Σταμάτη Κραουνάκη.
Ολόκληρη η ανάρτηση του Σταμάτη Κραουνάκη:
#μικρό_μοναστηράκι_μου
Έλα, ξύπνα, πες καλημέρα στα άλλα μικρά μοναστηράκια που κι αυτά ξυπνάνε νωρίς. Γέμισε η ψυχή, γεμισαν οι τοιχοι, τα δάπεδα ευλογημένες ευχές, λόγια υπέροχα, ευχαριστήρια της καρδιάς από την εκλεκτή μας νύχτα στην αρχαία Κόρινθο. Μάλλον δύσκολα θα περάσουμε στο επόμενο. Το επόμενο τώρα ….Είναι στην Θεσσαλονίκη, στο δάσος στις 4 Σεπτεμβρίου, όπου και να πούμε την αλήθεια λαχταράω πολύ.
Εκτινάχτηκε ο λαϊκός θυμός! Ακούστηκαν πολλά για τον πρωθυπουργό, εκεί στην Πεντέλη. Πάρα πολλά. Πιο παλιά έχουν ακουστεί χειρότερα. Τελικά, όσοι φουσκωτοι και να παρατρέχουν, άμα ο λαός σηκώσει τη φωνή, ω εσύ αμήχανη σαμιαμίδα, κουτσοταχτοποιηστρα. Μάλλον έχεις αρχίσει και ακούς τη φωνή για την έξοδο.
Τώρα στα δικά μας τώρα.
Με πλησίασαν άνθρωποι εκεί στην αρχαία Κόρινθο, καλοί άνθρωποι να μου πουν ότι έχουμε κοινούς φίλους εννοούσαν τον Αλέξη. Μου γράφουν άλλοι άνθρωποι, εδώ στο messenger, βρήκα κάτι κρυμμένα στα σπαμ. Παραπονάκια, γιατί τη λέω στο Στεφανο που αυτός μαζί μου ήτανε κύριος. Θεωρώ ότι ήμουν από τους πρώτους που συνάντησε το αγόρι αυτό, Ιούλιο ξαφνικά, πέρσι το καλοκαίρι. Επίσης θυμήθηκα που με τίμησε τόσες φορές στο Ηρώδειο. Γεια σου Στέφανε, γεια σου Ταύλερ. Τον πρώτο καιρό είχαμε μια συνομιλία. Όχι πολλά. Έδειξε να ακούει πολλούς. Δεν είχα δουλειά. Επίσης, πέρα απ’την ψυχή που δίνει ο καθένας μας στηρίζοντας μια πίστη, εγώ προσωπικά απέφυγα σ’ όλη μου τη ζωή, ακόμα και τα χρόνια που ήμουνα φανατικός ψηφοφόρος του ΚΚΕ, απέφυγα να ενταχτώ σε κάποιο κόμμα, να γίνω μέλος. Είχα πάντα συνείδηση ότι η τέχνη μου είναι το δικό μου το κόμμα. Με τον Αλέξη καταφέραμε στα χρόνια μεταξύ μας να έχουμε μία ανταλλαγή ειλικρίνειας.
Θυμήθηκα επίσης την χυδαιότητα του Τριανταφυλλόπουλου να κάνω εγώ την παρένθετη μητέρα με την φωτογραφία μας από το Ηρώδειο και θυμάμαι και την αντίδραση μου και πως μαζεύτηκε κακήν κακώς αυτό το ελεεινό πράγμα.
Εδώ πρέπει να σου πω κάτι! Στην ψυχή μου μέσα πρωταγωνίστρια είναι η γυναίκα. Εκτιμώ και συμπαραστέκομαι στις οικογένειες που δεν έχουν μάνα φυσική, που μεγαλώνουν παιδιά με κόπο και αυτοθυσία. Όμως για μένα πρωταγωνίστρια είναι η γυναίκα.
Επανέρχομαι από τότε μέχρι εδώ. Με το Στεφανο δεν είχαμε πολλά. Μια ευγενική καλημέρα που και που. Δεν πήγα να ψηφίσω. Στήριξα. Μέχρι το συνέδριο που με πιάσανε οι ψυλλοι όταν είδα μπροστά μου ένα νευρικό ρομπότ. Μέχρι ενα σημείο μίλαγα. Μετά σταμάτησα. Κανα δυο φορές που μίλησα προσωπικά, δε φάνηκε να εισακουομαι! Σταμάτησα. Μακριά από μένα για πάντα η κριτική για την προσωπική ζωή, τις περιουσίες, τα σπίτια, τη γούρνα πισίνα, Την λίστα γάμου. Με το καλό και ότι γουστάρει το αγόρι. Τέλεια. Όμως η ψυχή έχει φύγει μακριά. Δεν είμαι εκεί.
Είμαι πάλι μ’ αυτά τα λίγα παιδιά που την παλεύουν για να ζήσουν. Καμαρώνω την φίλη μου την Έλενα για τον προσωπικο της αγώνα μέσα και έξω από την Βουλή για τα θέματα που καίνε. Ελενα, οικογενεια για παντα!
Ο τρόπος που πετάχτηκε έξω ο Πολακης που τον στήριξε δε μ’ άρεσε καθόλου. Εμένα οι φίλοι μου από το ΣυΡιζΑ είναι πολύ συγκεκριμένοι. και αυτοι παρέμειναν φίλοι μου. Ο Πολακης, η Ρενα, ο Σπίρτζης και η Δήμητρα, η Σία, η Δωρα, άνθρωποι με τους οποίους έχω μοιραστεί πολλά.
Αυτά τα ολίγα για σήμερα σε σχέση με το θέμα επίσης κάτι ακόμα να γελάσουμε. Πέρσι στο Ηρώδειο που πήγα να τον συστήσω στην Ευαγγελάτου πίσω Στα παρασκήνια η Κατερίνα όπου φύγει φύγει. Φέτος στην Επίδαυρο του έστρωσε κόκκινο χαλί. Αυτή είναι η ζωή. Αυτά είναι τα ζύγια.
Που μου λεγε συχνα ο Νικος ο Παππας “εσύ δεν ξέρεις από πολιτική”. Μη σώσω και μάθω.
Εδώ στο δικό μας μικρό χωριό βάζουμε πάλι κατσαρόλα για τα παιδιά και το μεροκάματο! Δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει μακάρι το καλύτερο προς το παρόν ένα βήμα πίσω και την τέχνη μας. Την δικιά μας υπέροχη τέχνη που δε μας προδωσε ποτέ! Νομίζω τα υπόλοιπα είναι θέμα χρόνου. Σας φιλώ γλυκά, την καλημέρα μου.
ΥΓ
21 Αυγούστου έχουμε ακόμα καλοκαίρι. Κρατάμε γερά εδώ ο ένας με τον άλλον.
υγ2
Πλεύρη I σιχτίρι.
υγ3
Η ιστορία επαναλαμβάνεται αλλοτε σαν φάρσα και άλλοτε σαν τραγωδία!
νταριο Φο!
Τραγούδι ένα αριστούργημα του Κώστα Κλάβα με την Τζένη την παντοτινή.
φωτο η δεουσα