Σε όσους τον κατηγορούν ότι δεν ανέτρεψε τον Αλέξη Τσίπρα το καλοκαίρι του 2015, όταν πέρασε το τρίτο μνημόνιο, απαντά με κείμενό του στον ισότοπο iskra o Παναγιώτης Λαφαζάνης, λέγοντας ότι τότε ο Τσίπρας παραπλάνησε και τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Όπως υποστηρίζει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο Αλέξης Τσίπρας είχε δώσει διαβεβαίωση στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, τη Φώφη Γεννηματά και τον Σταύρο Θεοδωράκη ότι θα ψηφίσουν το τρίτο μνημόνιο μαζί του και ότι δεν θα κάνει εκλογές μετά αλλά αν έχανε τη δεδηλωμένη όπως αναμένετο θα έκανε κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
Μάλιστα υποστηρίζει ότι ο Μεϊμαράκης είχε προτείνει ως μεταβατικό πρωθυπουργό τον Γιάννη Δραγασάκη.
Ο Μεϊμαράκης διαψεύδει Λαφαζάνη για τα περί συμφωνίας συγκυβέρνησης το 2015
Ο τότε πρόεδρος της Ν.Δ. Βαγγέλης Μεϊμαράκης ουσιαστικά διέψευσε –μέσω συνεργατών του– τα όσα ανέφερε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και ταυτόχρονα τα σχετικά δημοσιεύματα που είδαν το φως της δημοσιότητας.
Σύμφωνα, λοιπόν, με συνεργάτες του κ. Μεϊμάράκη, «ουδέποτε υπήρξε πρόταση ή συμφωνία με τον κ. Τσίπρα για συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ».
Ολόκληρο το κείμενο του Παναγιώτη Λαφαζάνη με τίτλο «Ποιοι, πως και γιατί στήριξαν την κυβέρνηση Τσίπρα στο Τρίτο Μνημόνιο»
Φίλοι της Iskra σε σχόλιο που έκαναν τον κόπο να γράψουν στην ιστοσελίδα μας, κάτω από το κείμενο υπό τον τίτλο « Οι υπόγειοι διαβολείς, ο Γ. Τράγκας, οι συνοδοιπόροι του και ο Λαφαζάνης» της στήλης «Κοκκινοπιπεράτα», ισχυρίστηκαν ότι ο Παν. Λαφαζάνης, ενώ είχε την ευκαιρία να ρίξει την κυβέρνηση Τσίπρα στο Τρίτο Μνημόνιο, έκανε λάθος και δεν την ανέτρεψε, με οδυνηρές συνέπειες για την Αριστερά και τον τόπο.
Επειδή αυτή η άποψη δεν είναι μεμονωμένη αλλά εντύπωση πολλών πολιτών, θεωρώ χρέος μου να διευκρινίσω τα γεγονότα.
Η ψηφοφορία στη Βουλή για το Τρίτο Μνημόνιο
Η ψηφοφορία στη Βουλή για το απαράδεκτο Τρίτο Μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιήθηκε στις 14 Αυγούστου του 2015.
Κατά την ψηφοφορία αυτή ο Παν. Λαφαζάνης, ο οποίος τότε, εξαιτίας της συνομολόγησης από τον Αλ. Τσίπρα του νέου Μνημονίου, είχε φύγει και από υπερυπουργός, καταψήφισε σθεναρά το Τρίτο Μνημόνιο, μαζί με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ανήκαν στην τάση της “ Αριστερής Πλατφόρμας “ του ΣΥΡΙΖΑ και μαζί με σειρά άλλων συνεπών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.
Συγκεκριμένα, από τον τότε ΣΥΡΙΖΑ, 32 βουλευτές του καταψήφισαν το νομ/διο του Τρίτου Μνημονίου, 11 δήλωσαν «παρών», τρείς διαφοροποιήθηκαν ψηφίζοντας “Ναι“ επί της αρχής και “παρών“ σε επιμέρους άρθρα, ενώ ένας βουλευτής ήταν απών.
Βαρύτατο πλήγμα για τον ΣΥΡΙΖΑ η ψηφοφορία του Τρίτου Μνημονίου
Όπως είναι φανερό η ψηφοφορία του Τρίτου Μνημονίου προκάλεσε βαρύτατες απώλειες για τον ΣΥΡΙΖΑ, πρωτοφανείς για κυβερνητικό κόμμα, καθώς διαφοροποιήθηκαν 43 βουλευτές ( 32 “Όχι“ και 11 “Παρών“ ), πράγμα που είχε ως συνέπεια η κυβέρνηση να στηρίζεται πλέον από ένα αριθμό κάτω των 120 βουλευτών, που ήταν και το κρίσιμο όριο για την επιβίωση της .
Μετά από ένα τέτοιο πραγματικό Βατερλώ για τον ΣΥΡΙΖΑ , το νομ/διο για το Τρίτο Μνημόνιο θα έπρεπε να είχε καταψηφισθεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο να είχε πέσει αλλά να είχε ταπεινωτικά καταποντισθεί.
Και όμως, ενώ η κυβέρνηση Τσίπρα είδε το “χάρο“ με τα μάτια της, ήρθαν αρωγοί και βοηθοί της τα “συνεταιράκια” της, η ΝΔ , το ΠΑΣΟΚ και το τότε “Ποτάμι “, και φυσικά οι ΑΝΕΛ του Π. Καμμένου, οι οποίοι ψήφισαν με φανατισμό το Τρίτο Μνημόνιο.
Η διάσωση της κυβέρνησης Τσίπρα από Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι
“Παραδόξως“, έτσι, η κυβέρνηση, αντί να πέσει, είδε το Μνημόνιό της να συγκεντρώνει 222 βουλευτικές ψήφους, έναν αριθμό ρεκόρ, που δεν είχε συγκεντρώσει κανένα Μνημόνιο.
Στη συνέχεια ο Αλ. Τσίπρας, μετά από αυτόν τον απρόσμενο “θρίαμβο“, “πούλησε“ τα “συνεταιράκια” του και έσπευσε να παραιτηθεί, προκειμένου να προκηρύξει σε συμπαιγνία με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο, εκλογές σε χρόνο εξπρές, παρά τις αντίθετες υποσχέσεις που είχε δώσει σε Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι για “συγκυβέρνηση».
Συμφωνία για συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ
Πράγματι, ο Α. Τσίπρας για να καθησυχάσει τη Ν.Δ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι και να «κλειδώσει» την ψήφο τους στη βουλή για το τρίτο μνημόνιο, το οποίο θα ήταν το πρόγραμμά του της νέας περιόδου και περίπου διαφήμιζε ως «μάννα εξ ουρανού» για την Ελλάδα, είχε αποδεχθεί άτυπη συμφωνία μαζί τους πως θα προχωρούσαν σε συγκυβέρνηση, ενδεχομένως και με έναν άλλο πρωθυπουργό από τον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να μην πάνε τα κόμματά τους ως πρόβατα επί σφαγήν σε άμεσες εκλογές, έχοντας ψηφίσει το πρόγραμμα του “αντιπάλου” τους!
Αυτός ήταν, άλλωστε, ο λόγος για τον οποίο ο Αλ. Τσίπρας δεν παραιτήθηκε άμεσα για να πάμε σε εκλογές, όπως θα «έπρεπε», μετά την οδυνηρή, μέσα στον δεκαπενταύγουστο, για το κόμμα του ψηφοφορία στη Βουλή, άσχετο αν τη κέρδισε με τη «κτηνώδη» πλειοψηφία των 222 βουλευτών.
Αντίθετα, αμέσως σχεδόν μετά την ψηφοφορία στη Βουλή για το τρίτο μνημόνιο, το κυβερνητικό επιτελείο δήλωσε ότι θα καταθέσει στη Βουλή για συζήτηση και ψηφοφορία πρόταση εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση.
Ο Αλ. Τσίπρας δεν είχε κανένα άλλο λόγο να καταθέσει τέτοια πρόταση με κάτω από 120 βουλευτές στη διάθεσή του, αν δεν είχε τη συμφωνία παρασκηνίου από την Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, κυρίως βέβαια από τη Ν.Δ., ότι θα έδιναν θετική ψήφο στη κυβέρνηση ή τουλάχιστον δεν θα την έριχναν.
Ο Ε. Μεϊμαράκης προτείνει πρωθυπουργό τον Γ. Δραγασάκη
Γι αυτό άλλωστε ο τότε αρχηγός της Ν.Δ. Ε. Μεϊμαράκης είχε καταθέσει δημόσια πρόταση προς τον ΣΥΡΙΖΑ για να συγκυβερνήσουν, υποδεικνύοντας ως πρωθυπουργό τον Γ. Δραγασάκη.
Ο τελευταίος, βεβαίως, γνωρίζοντας προφανώς και τις δεύτερες σκέψεις του Αλ. Τσίπρα και της ομάδας του, για παράκαμψη της υποσχεθείσας πρότασης εμπιστοσύνης στη Βουλή προς τη κυβέρνηση με στόχο την άμεση προκήρυξη εκλογών, «αρνήθηκε» με χίλιες ευγένειες και όσο «πατάει η γάτα» την «τιμητική» πρόταση Μεϊμαράκη, με ένα τρόπο που περίπου σήμαινε αποδοχή της.
Πράγματι, ενώ ο Αλ. Τσίπρας είχε ατύπως συμφωνήσει στο παρασκήνιο για συγκυβέρνηση με τα άλλα κόμματα του κατεστημένου, αντελήφθη γρήγορα τη «παγίδα». Πέταξε στο κάλαθο των αχρήστων την ανακοινωθείσα πρότασή του για ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή, που ήταν όχημα διαμόρφωσης συναίνεσης και με διάγγελμά του παραίτησε την κυβέρνηση του για να προκηρυχθούν άμεσα εκλογές εξπρές στις 20 Σεπτέμβρη.
Η μεγάλη παγίδα ήταν η ΛΑ.Ε
Ποια, λοιπόν, ήταν η μεγάλη παγίδα που του «επέβαλλε» να επιλέξει τελικά, κόντρα στα «συμφωνηθέντα» τις άμεσες εκλογές;
Η μεγάλη παγίδα ήταν ότι με την διατήρηση στη ζωή της τότε Βουλής, η νεοϊδρυθείσα ΛΑ.Ε, αποτελούμενη κυρίως από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν είχαν συμφωνήσει με το τρίτο μνημόνιο, θα ήταν με τον αριθμό των βουλευτών που διεθετε Τρίτο Κόμμα στη Βουλή, κάτι που ήταν ανυπόφορο για το Τσίπρα αλλά και το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο, ενώ αν προέβαινε σε συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. και το κατεστημένο τόξο της βουλής, η ΛΑ.Ε θα καθίστατο ανέλπιστα και αξιωματική αντιπολίτευση!
Και μια λεπτομέρεια: ο Αλ. Τσίπρας βιαζόταν να πάει εκλογές για να βάλει οριστικά στο ψυγείο και μια άλλη απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής (Κ.Ε) του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία ήδη είχε τσαλαπατήσει και η οποία τον δέσμευε να προχωρήσει σε Έκτακτο Συνέδριο του κόμματος, το οποίο θα είχε και το τελικό λόγο για το Τρίτο Μνημόνιο και τη σύνθεση της ηγεσίας. Φυσικά, ο Αλ. Τσίπρας, ο οποίος μαζί με την ομάδα του είχε καταψηφίσει αυτή την απόφαση της Κ.Ε. αλλά βρέθηκε στην μειοψηφία, ήθελε να την αποφύγει όπως ο “διάβολος το λιβάνι”.
Άρον-άρον εκλογές με στόχο η ΛΑ.Ε εκτός Βουλής
«Επιβάλλοντο», λοιπόν, άρον άρον εκλογές, με στόχο να ξεφορτωθεί η Βουλή την ΛΑ.Ε, πριν η τελευταία συγκροτηθεί και απλωθεί και το μνημόνιο δείξει τα δόντια του και βεβαίως, αν χρειαζόταν, στο ξεφόρτωμα της ΛΑ.Ε από τη Βουλή θα μπορούσε να βάλει λίγο το χεράκι της και η ηλεκτρονική διαχείριση της ψήφου… Άλλωστε, αν η ΛΑ.Ε έμπαινε στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015 στη Βουλή, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε ούτε με τους ΑΝΕΛ να σχηματίσει κυβέρνηση γιατί δεν θα έβγαιναν τα κουκιά.
Το σχέδιο, όπως βλέπετε, με ντεκόρ τον «ανενημέρωτο» λαό, σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε θαυμάσια και τις συνέπειές του τις βιώνουμε με τη καταστροφική πορεία της χώρας.
Αυτές είναι εν τάχει οι άθλιες μεθοδεύσεις που οδήγησαν στη μεγάλη προδοσία του περήφανου ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, στις ανεπανάληπτες κωλοτούμπες του ΣΥΡΙΖΑ και στα παιχνίδια προσκηνίου και παρασκηνίου των δυνάμεων του κατεστημένου μπλοκ. Αυτές τις άθλιες μεθοδεύσεις δεν τις έχει ομολογήσει κανένας από τους τότε πρωταγωνιστές και φυσικά κανένας από όσους ανέλαβαν την ευθύνη να γράψουν βιβλία για εκείνη τη περίοδο δεν έγραψε την αλήθεια. Η συνέχεια επί όλων αυτών και πολλών άλλων στο βιβλίο μου «Η Μεγάλη Προδοσία», το οποίο θα αποκαλύψει αλήθειες που θα ταράξουν τα λιμνάζοντα νερά μιας πολιτικής ζωής που παρακμάζει και βυθίζει τη χώρα σε πρωτοφανές τέλμα και αδιέξοδο».