Οι δύο πρωταγωνιστές των μυστικών συναντήσεων που προκαλούν ήδη σάλο μεταξύ Μαξίμου και Συγκροτήματος, κάθονταν άνετα στο καθιστικό του όμορφου διαμερίσματος στο Κολωνάκι. Ο ιστορικός εκδότης με την αυτοκρατορική στάση που είχε αποκτήσει όλα τα χρόνια της παντοδυναμίας του και ο νεαρός πολιτικός ηγέτης με το κύρος και την αύρα του νικητή των εκλογών και του σίγουρου μελλοντικού πρωθυπουργού.
Ανάμεσα στις δύο κυρίαρχες μορφές πάνω σε ένα παχύ μαξιλάρι και σε απόσταση αναπνοής από τους δύο επιφανείς συνομιλητές. Άλλωστε και ο ίδιος δεν ήταν οποιοδήποτε γάτος, ταπεινής προέλευσης και καταγωγής. Ήταν γάτος Ιμαλαϊων, με μακρύ ζηλευτό τρίχωμα και λαμπερά χρωματιστά μάτια. Γάτος περιωπής!
Η ώρα κυλούσε όμορφα με τον τετράποδο φίλο μας να παρακολουθεί στωικά αλλά με τις γατίσιες αισθήσεις του σε εγρήγορση τη συνάντηση κορυφής. Ενίοτε γουργούριζε για να δείξει στον ηγέτη και τον εκδότη ότι συμμετείχε στη συζήτηση και πάντως αντιλαμβανόταν πλήρως τη σπουδαιότητά της. Κι εκείνοι τον αντάμειβαν με ένα χαμόγελο κι ένα κοπλιμέντο για την ομορφάδα του.
Και όση ώρα συζητούσαν οι δύο ηγέτες για την Ελλάδα, την κρίση, την φτώχεια και τα σχέδια του πολιτικού, το μυαλό του γάτου δούλευε με χίλιες στροφές και επεξεργαζόταν δεκάδες απορίες. «Αφού ο νεαρός πολιτικός ηγέτης καταγγέλλει την διαπλοκή και τα Μέσα Ενημέρωσης που την εκφράζουν, τι δουλειά έχει εδώ άραγε; Γιατί αυτό το μυστικό ραντεβού, τα χωρατά με τον εκδότη και οι συνεννοήσεις;», έλεγε και ξανάλεγε από μέσα ο γάτος. Και όσο περνούσε η ώρα τόσο έπαιρνε ανάποδες στροφές το μυαλό του φίλου μας και τέντωνε τα αυτιά του. Και όλο αναρωτιόταν: « Και ο εκδότης αφού είναι αντικειμενικός και αδέκαστος υπηρέτης της δημοσιογραφίας, τι δουλειά έχει εδώ; Κάτι είπαν και για κάτι δάνεια αλλά δεν καταλαβαίνω τι ρόλο παίζουν αυτά μεταξύ τους. Αφού ο εκδότης δανείστηκε από την Τράπεζα, γιατί τα συζητάει με τον πολιτικό ηγέτη;»
Όλα αυτά τα ερωτήματα πλημμύριζαν το μυαλό του τετραπέρατου γάτου, που όμως δεν άφηνε τις απορίες του να προδοθούν μιας και ήταν σίγουρος ότι θα έβγαζε το συμπέρασμα μόνος του. Η συνάντηση έληξε με τους δύο άνδρες να ανταλλάσσουν υποσχέσεις για νέα συνάντηση, φιλοφρονήσεις και ευχές. Και ο γάτος έμεινε μόνος του στο όμορφο διαμέρισμα του Κολωνακίου να λικνίζει τη φουντωτή ουρά του και να σιγοτραγουδά παραφράζοντας το τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου:
«Αν δύο ηγέτες είσαστεεεε
και βλέπεστε λαθραίαααα
Τότε μυρίζει λαμογιάαα
Που στήνετε παρέαααα…»