Η Φώφη Γεννηματά έδωσε μια συνέντευξη διαφορετική από αυτές που μας έχει συνηθίσει.
Ο Άρης Καβατζίκης συνάντησε στο «Πρωινό» την πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ για μια ανθρώπινη κουβέντα με συγκινητικές στιγμές και συγκλονιστικές προσωπικές εξομολογήσεις.
Η Φωφη Γεννηματα μίλησε για τις προσπάθειες να κάνει παιδί, τις εξωσωματικές, αλλά και για τον σεξισμό που υπάρχει στο ελληνικό κοινοβούλιο , για τους λόγους που την οδήγησαν στην απώλεια βάρους αλλά και για τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο του μαστού.
«Σ’ όλη μου τη ζωή ήμουν εξαιρετικά αδύνατη. Με ενόχλησε πολύ να μην βρίσκω ρούχα να μου κάνουν, να πρέπει να ράψω.Έχω κάνει μεγάλη προσπάθεια να ξαναγυρίσω στα κανονικά μου επίπεδα κιλών γιατί με ενοχλούσε. Φρόντιζαν να μου λένε συνέχεια ότι πάχυνα, γράφανε διάφορα σχόλια πολύ καυστικά» σημειώνει.
«Η κριτική που γίνεται σε μία γυναίκα που ασχολείται με την πολιτική δεν είναι μόνο επί της ουσίας της πολιτικής. Κοντεύουν 19 χρόνια που είμαι στην πρώτη γραμμή της πολιτικής κι η προσπάθεια να με «χτυπήσουν» είναι μία προσπάθεια απαξίωσης. Δε γίνεται η ίδια κριτική στους άντρες συναδέλφους. Είναι άδικο» τονίζει, καταγγέλλοντας πως «πολλές φορές άντρες συνάδελφοι ξεφεύγουν και κάνουν κριτική σε γυναίκες βουλευτές με τρόπο που δε αρμόζει στην πολιτική ζωή»
«Προσπαθούσα να γίνω μητέρα 10 χρόνια. Όταν ήμουν 22 χρόνων μου είπαν ότι δε θα κάνω παιδιά, μας το απέκλεισαν. Δεν μπορούσα να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς παιδιά και ξεκίνησα έναν αγώνα που κράτησε 10 χρόνια. Όταν αποφασίσαμε να υιοθετήσουμε ένα παιδάκι, τότε έμεινα έγκυος στην Αιμιλία. Ήταν η τελευταία προσπάθεια εξωσωματικής» αποκαλύπτει.
«Τα άλλα δύο παιδιά μου, ήρθαν φυσιολογικά. Είναι από τα περίεργα που συμβαίνουν στη ζωή» λέει χαρακτηριστικά.
Η μάχη με τον καρκίνο
«Έχουμε μία οικογενειακή ιστορία με τον καρκίνο, δεν είναι μόνο προσωπική .Η μητέρα μου αρρώστησε στα 44 της, στην πορεία αρρώστησε κι ο πατέρας μου, τους χάσαμε μέσα σε 7 μήνες και τους δύο. Όταν ήμουν εγώ 44 αρρώστησα επίσης , και μετά από λίγα χρόνια και η αδερφή μου» λέει η Φώφη Γεννηματά και περιγράφει.
«Η πρώτη αντίδραση ήταν «γιατί σ’ εμένα;». Αλλά αν έμενα σε αυτό δεν θα την έβγαζα καθαρή» Το «γιατί σ’ εμένα» το είχα σκεφτεί κι όταν μου είπαν ότι δε θα κάνω παιδί, το σκέφτηκα όταν μου είπαν ότι έχω καρκίνο στο μαστό. Αν έμενα στο «γιατί σ’εμένα» δεν θα είχα 3 παιδιά κι ίσως να μη ζούσα σήμερα…» τονίζει και στέλνει το μήνυμα. «Το θέμα είναι να μη ζεις με το φόβο γιατί τότε έχεις νικηθεί. Εγώ δεν έζησα ποτέ έτσι»
«Μία δύσκολη στιγμή ήταν όταν χρειάστηκε να μιλήσω μετά το χειρουργείο στην κόρη μου που ήταν τότε 9,5 χρόνων. Στα παιδιά πρέπει να λέμε την αλήθεια. Και την είπα…» εξομολογείται και κλείνει τη συνέντευξη με την ευχή «τα παιδιά μου να μην περάσουν τίποτα απ’ ότι πέρασα εγώ… »