«Έφυγε» αιφνιδίως από τη ζωή, σήμερα ο δικηγόρος και πρώην υφυπουργός των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Πέτσος, ο οποίος είχε πέσει θύμα βομβιστικής επίθεσης της οργάνωσης «17 Νοέμβρη» στις 8 Μαρτίου 1989, κατά την οποία είχε τραυματιστεί. Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή στις 4 το μεσημέρι.
Ο Γιώργος Πέτσος γεννήθηκε το 1947. Καταγόταν από τη Μακεδονία και συγκεκριμένα από την ‘Εδεσσα του Ν. Πέλλας. Ήταν γόνος παλαιάς μακεδονικής οικογένειας, Μακεδονομάχων και πολιτικών.
Παντρεμένος με την Ντενίζ Γκιουστόζι, ήταν πατέρας ενός παιδιού ηλικίας 37 ετών, του Βαγγέλη.
Σπούδασε εργαζόμενος, πρώτα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και μετά στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών του, ειδικεύτηκε στα Δημόσια Οικονομικά, στην οργάνωση των επιχειρήσεων και στο φορολογικό δίκαιο, έτυχε δε υποτροφίας στο μάθημα της Εγκληματολογίας.
Τελείωσε το Ινστιτούτο Γαλλικών Σπουδών της Γαλλικής Ακαδημίας Αθηνών.
Συνέγραψε μελέτες, όπως «Η οικονομική ανάπτυξη και ανεργία», «Θέματα αγροτικών οργανώσεων» «Μονογραφία για την περιφερειακή ανάπτυξη και τα κοινωνικά προβλήματα της Κοινής Αγοράς (ΕΟΚ)», » Φόρος προστιθέμενης αξίας» «το φορολογικό Ελληνικό σύστημα» κ.α.
Το 1965 εξέδωσε κοινωνικά ποιήματα με τον τίτλο «ΑΝΗΦΟΡΟΣ», η κυκλοφορία των οποίων απαγορεύτηκε στη διάρκεια της δικτατορίας 1967.
* Το 1996 ίδρυσε τον ΟΜΙΛΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ (Ο.Κ.Ο.Π.Σ), με σκοπό τη δημιουργία πυρήνων σκέψης που θα συμβάλουν στην ευαισθητοποίηση των πολιτών για την αντιμετώπιση των εθνικών, οικονομικών, πολιτικών, κοινωνικών και πολιτισμικών προβλημάτων της χώρας.
Τα έτη 1974 – 1976 διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της επιστημονικήςεταιρείας Ο.Σ.Ο (Ομάδα Συνεργαζομένων Οικονομολόγων) με την οποία μελέτησε κυρίως τις δυνατότητες βιομηχανικής ανάπτυξης της Ελλάδας.
Από το 1976 διατηρούσε Δικηγορικό και Οικονομολογικό γραφείο στην Αθήνα.
Στα φοιτητικά του χρόνια οργανώθηκε στις τάξεις της πολιτικής νεολαίας της Ένωσης Κέντρου, διετέλεσε δε πρόεδρος και αντιπρόεδρος των φοιτητών μέχρι τη δικτατορία του 1967.
Ως πρόεδρος, πρωτοστάτησε επικεφαλής των φοιτητών σ’ όλες τις εκδηλώσεις του Ελληνικού λαού για την κατοχύρωση των Συνταγματικών του ελευθεριών (114) τα έτη 1963, 64, 65.
Στη διάρκεια της δικτατορίας πέρασε στην παρανομία, συνελήφθη και το Μάιο του 1968 φυλακίστηκε.
Το Μάρτη του 1985 συμμετείχε στην συσταθείσα κοινοβουλευτική επιτροπή αναθεωρήσεως του Ελληνικού Συντάγματος.
Τον Οκτώβρη του 1981 ορκίστηκε υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, αρμόδιος για τα θέματα της πολεμικής βιομηχανίας, αξίωμα το οποίο διατήρησε μέχρι τον Ιούνιο του 1982.
Από τον Ιούλιο του 1982 μέχρι τον Απρίλιο του 1985, υπήρξε ανεξάρτητος Βουλευτής. Τον Απρίλιο του 1985 επανεντάχθηκε στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ.
Υπήρξε πολιτικός προϊστάμενος ως υπουργός και υφυπουργός σε πέντε (5) συνολικά υπουργεία. Συγκεκριμένα, Υφ/ργός Εθνικής Άμυνας 1981 – 1982, τον Φεβρουάριο του 1987 ορκίστηκε Υφυπουργός Βιομηχανίας Ενέργειας και Τεχνολογίας, τον Οκτώβριο του ιδίου έτους Υπουργός αναπληρωτής Οικονομικών, τον Ιούνιο του 1988 Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, τον δε Νοέμβρη του ιδίου έτους Υπουργός Δημόσιας Τάξης, αξίωμα το οποίο διατήρησε μέχρι το Μάρτη του 1989.
Διετέλεσε Πρόεδρος των Υπουργών Μεταφορών και Δημόσιας Τάξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης το δεύτερο εξάμηνο του έτους 1988, όταν την προεδρία της Ένωσης είχε η Ελλάδα.
Στα πλαίσια της πολιτικής του δράσης δύο γεγονότα σημάδεψαν την πολιτική και προσωπική του ζωή.
— Η βομβιστική ενέργεια της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη» της οποίας έπεσε θύμα και τραυματίστηκε στις 8 Μάιου 1989, διασωθείς ως εκ θαύματος, και η παραπομπή του στο Ειδικό Δικαστήριο το καλοκαίρι του 1989, για λόγους πολιτικών σκοπιμοτήτων, από το οποίο και αθωώθηκε πανηγυρικά.
Το Νοέμβριο του 1993, τοποθετήθηκε από την Κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου στην Διοίκηση των Ελληνικών Σιδηροδρόμων (ΟΣΕ) ως πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του Οργανισμού, μέχρι το Νοέμβριο του 1994, και πρόεδρος του ιδίου Οργανισμού μέχρι την 19η Φεβρουαρίου 1996, όταν και παραιτήθηκε λόγω αλλαγής της Κυβερνήσεως.
Το 1979 ιδρύει στην Έδεσσα τον Σύνδεσμο Περιφερειακής Οικονομικής και Εκπολιτιστικής Ανάπτυξης του Ν. Πέλλας (ΣΠΕΑΠ) με σκοπό την ενεργοποίηση των πολιτών σε θέματα περιφερειακής ανάπτυξης και την ενίσχυση του ρόλου της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Το 1997 ιδρύει ανεξάρτητο δημοκρατικό κίνημα Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, – την «ΠΕΛΛΑ 2000 –ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ» με σκοπό την διεκδίκηση της Νομαρχίας Πέλλας στις εκλογές του 1998, τις οποίες κέρδισε πανηγυρικά και με ποσοστό 53%
Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν ο μοναδικός Νομάρχης σ’ όλη τη χώρα που εξελέγη ως ανεξάρτητος. Το Φεβρουάριο του 1999 εκλέγεται μέλος του Δ.Σ και Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδος (ΕΝΑΕ), θέση από την οποία παραιτήθηκε τον Ιούλιο του ιδίου έτους διαμαρτυρόμενος για τον παθητικό τρόπο που το συνδικαλιστικό όργανο των Νομαρχών της χώρας, αντιμετώπιζε την κυβερνητική πολιτική στον τομέα των αρμοδιοτήτων της Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης.
Τέλος τον Φεβρουάριο του 2000 παραιτήθηκε και από Νομάρχης σε ένδειξη διαμαρτυρίας για δύο λόγους: α) την απογύμνωση του θεσμού από αρμοδιότητες και β) την εγκατάλειψη του Ν. Πέλλας από την πολιτεία σε θέματα χρηματοδοτήσεων βασικών υποδομών για την ανάπτυξη της περιοχής, πιστεύοντας ότι μ’ αυτό τον τρόπο ανεδείκνυε τα προβλήματα του τόπου του και του θεσμού που υπηρετούσε, προάγοντας ταυτόχρονα και την συνολική πορεία των έργων ως υπόθεση μείζονος σημασίας για την περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας.
Το 2007 ορίσθηκε πρόεδρος (Country Chairman) για μία τριετία στην Ελλάδα και την Κύπρο, στη Γαλλική πολυεθνική εταιρεία Μεταφορών και Ενέργειας Alstom.