Τον δρόμο του αριθμού των αεροπορικών παραβιάσεων πήραν τα θαλάσσια συμβάντα με τα σκάφη της Τουρκίας τα τελευταία τρία χρόνια. Ο αριθμός των παραβιάσεων των εθνικών χωρικών υδάτων «απογειώθηκε» με την Τουρκία να δείχνει πως δεν ετοιμάζει μόνο χάρτες αλλά προκαλεί και με πράξεις.
- Γράφει ο Κώστας Αττίας
133 παραβιάσεις των εθνικών χωρικών υδάτων κατέγραψε το ΓΕΕΘΑ το 2010. Από αυτές οι 63 τον, όπως φαίνεται αγαπημένο μήνα των Τούρκων για προκλήσεις, Δεκέμβριο. Ο Ιανουάριος, άλλος ένας μήνας που οι Τούρκοι παραδοσιακά κάνουν ότι μπορούν για να χειροτερέψουν μία ήδη άσχημη κατάσταση συνεχίστηκε με άλλες 61 παραβιάσεις και συνολικά όλο τον χρόνο το ΓΕΕΘΑ κατέγραψε 206 παραβιάσεις.
Το 2012 οι προκλήσεις απλώθηκαν σε όλο το έτος. Συνολικά υπήρξαν 389 περιστατικά. 341 το 2013. Τα 59 τον Δεκέμβριο του 2013. Οι προκλήσεις «δίπλωσαν» τον Ιανουάριο του 2014 με 64 περιστατικά και συνολικά οι παραβιάσεις έφτασαν τις 371 εκείνη την χρονιά.
Το 2015 φτάνουμε τα 299 περιστατικά. 414 το επόμενο έτος, τα 50 τον Δεκέμβριο του 2016.
Από το 2017 οι αριθμοί ανεβαίνουν σε νέα επίπεδα. 1998 περιστατικά με σχετική ισοκατανομή ανα μήνα το 2017 , 1479 περιστατικά το 2018 και 1891 φέτος μέχρι και τον Οκτώβριο.
Η Αθήνα πιστεύει πως η απόκτηση νέων φρεγατών θα αναγκάσει τους Τούρκους να μαζευτούν κάπως και να μειώσουν την παρουσία τους ενώ και από την Ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού εκπέμπεται μήνυμα αποφασιστικότητας και σχεδιάζεται στην παρούσα φάση η απόκτηση μη επανδρωμένων αεροχημάτων για τις φρεγάτες του Π.Ν.
Αίσθηση προκάλεσε και ο Επίτιμος Αρχηγός Στόλου Ναύαρχος Δεμέστιχας που είπε πως αν η Τουρκία στείλει πλοία της στην «ΑΟΖ» που συμφώνησε με την Λιβύη αυτά θα τα βυθίσουν τα Ελληνικά πλοία θέλοντας προφανώς να τονίσει πως στα στελέχη του ΠΝ εξακολουθεί να υπάρχει και ναυτοσύνη και φρόνημα και σημαντικές δυνατότητες.
Αυτό το φρόνημα είναι ίσως και το πιο αξιόπιστο όπλο του Πολεμικού Ναυτικού το οποίο έχει έναν στόλο που γέρασε, ειδικά την τελευταία δεκαετία εκτελώντας συχνά – πυκνά, και ίσως εξαιρετικά συχνά – πυκνά έργο ξένο προς την κύρια αποστολή του. Κάτι που σαφώς το ήξεραν οι Τούρκοι οι οποίοι από την άλλη «εκπαιδεύονταν» απέναντι στο ΠΝ αλλά και το Λιμενικό ακόμα και επιχειρώντας να τα βυθίσουν χωρίς να έχουν τελικά όπως φάνηκε ιδιαίτερες συνέπειες.
Αλλά και χωρίς να έχουν μια σταθερή στρατηγική απέναντι τους, από την Ελλάδα, που θα φρόντιζε να βάλει ένα φρένο πριν ξεφύγουν τα πράγματα.