Την πιθανότητα να μην θέλει κανείς να κερδίσει την συγκεκριμένη εκλογική μάχη παρουσιάζει το περιοδικό Time, σε δημοσίευμά τους με τίτλο «Οι ελληνικές εκλογές είναι κάτι που αξίζει να χάσεις», αναλύοντας μάλιστα τους λόγους που δικαιολογούν την άποψη αυτή.
Όπως σημειώνει ο αρθρογράφος, ο πρώτος λόγος είναι ότι το 10ετές κρατικό ομόλογο διαπραγματεύεται σε πολύ χαμηλές τιμές, τις καλύτερες που είδε ποτέ μέσα στο 2015. Ταυτόχρονα κανένας Ευρωπαίος ηγέτης δεν ανησυχεί για το αποτέλεσμα και τέλος 72 ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες το 20% των Ελλήνων ψηφοφόρων δεν γνωρίζει τι θα ψηφίσει ή πρόκειται να επιλέξει κάποιο κόμμα που δεν έχει ελπίδες να μπει στη Βουλή.
Απέχοντας ήδη αρκετά από τον Ιανουάριο, συνεχίζει το άρθρο, όπου ο νέος, χαρισματικός και άπειρος Αλέξης Τσίπρας, οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στη νίκη υποσχόμενος να βάλει τέλος στο γερμανικό καθεστώς λιτότητας που είχε επιβληθεί στη χώρα. Αυτό ήταν μια αληθινή επιλογή, ένας εναλλακτικός δρόμος, μια ρεαλιστική πολιτική λύση.
Στη συνέχεια βέβαια ήρθαν οι σκληρές διαπραγματεύσεις του Ιουλίου που έδιωξαν μακριά ψευδαισθήσεις, με τους ευρωπαίους να διευκρινίζουν στον έλληνα πρωθυπουργό πως αν επιθυμούσε να βάλει τέλος στη λιτότητα θα έπρεπε να το κάνει με δικό του νόμισμα και συγκεκριμένα με τη δραχμή. Αυτό που συνέβη το Σαββατοκύριακο της υπογραφής της συμφωνίας, έμελλε να αλλάξει και τα πολιτικά δρώμενα της χώρας αντανακλώντας την τωρινή πραγματικότητα. Μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου ο ΣΥΡΙΖΑ διασπάστηκε χάνοντας το ένα τρίτο των μελών του.
Στην πραγματικότητα, τόσο ο διαιρεμένος ΣΥΡΙΖΑ, όσο και η ΝΔ έχουν «χτυπηθεί» από την απάθεια του εκλογικού σώματος.
Παρόλο που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως οι Έλληνες επιθυμούν μια ευρεία συγκυβέρνηση που θα παραμείνει στην εξουσία για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, τα οποία θα περιλαμβάνουν αρκετό πόνο και οικονομική λιτότητα, τόσο ο Τσίπρας όσο και ο Μεϊμαράκης έδειξαν πως δεν μπορούν να εργαστούν από κοινού. Για το λόγο αυτό, όποιος από τους δύο αναδειχθεί νικητής θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ των τριών μικρότερων κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων) για να κυβερνήσει.
Ο νικητής, βέβαια, δεν θα είναι και τόσο τυχερός, καθώς θα κληθεί να εφαρμόσει μέτρα μέσα σε ένα μήνα μέτρα που ο Τσίπρας, ο Σαμαράς και ο Παπανδρέου δεν κατάφεραν να πραγματοποιήσουν. Παράλληλα, θα πρέπει να προωθήσει το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών με 25 δισεκατομμύρια ευρώ από το πρόγραμμα. Εκεί θα φανεί αν θα χρειαστεί «κούρεμα» στις καταθέσεις κάποιων καταθετών. Σε αυτά θα πρέπει να προστεθεί το θέμα του χρέους που στραγγαλίζει την ελληνική οικονομία και φυσικά το κύμα των μεταναστών που φτάνουν καθημερινά στα σύνορα της Ελλάδας.
Για όλους αυτούς του λόγους «ο Τσίπρας και ο Μειμαράκης μπορούν να συγχωρεθούν εάν σκέφτονται πως αυτές τις εκλογές αξίζει κανείς να τις χάσει».