Σφυροκοπεί με μένος τον «ψεύτη» – όπως τον αποκαλεί – Αλέξη Τσίπρα, προκαλεί τη μήνη του Γιώργου Παπανδρέου για την…. κλοπή του success story και του «κινήματος των μεταρρυθμίσεων», αλλά στο βάθος δείχνει και βλέπει, με όλες του τις κινήσεις, τον Κώστα Καραμανλή.
Οι αλλεπάλληλες δημόσιες τοποθετήσεις του Αντώνη Σαμαρά το τελευταίο διάστημα, πέραν του συνδρόμου της προσωπικής δικαίωσης, αποκαλύπτουν την κούρσα της πολιτικής αγωνίας στην – ημιδιαλυμένη – Νέα Δημοκρατία για τον επαναπροσδιορισμό των πόλων, των ηγεμονιών και των θέσεων εκκίνησης στην επόμενη μέρα της κεντροδεξιάς.
Σ’ αυτή την κούρσα ο Αντώνης Σαμαράς ήδη επιχειρεί να αυτοπροσδιοριστεί ως ο αντίπαλος πόλος του «καραμανλισμού» και, παρ’ ότι κύκλοι και συνεργάτες του διαψεύδουν σταθερά πως στις σκέψεις του βρίσκονται νέες πολιτικές πρωτοβουλίες και κομματικοί σχηματισμοί, δηλώνει σταθερά παρών και προσπαθεί να εγγράψει υποθήκες για το μέλλον.
Και όπως λένε οι περισσότεροι από τους – εναπομείναντες – ψύχραιμους παρατηρητές μέσα στη ΝΔ οι τελικές κινήσεις του και επιλογές θα εξαρτηθούν, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του tvxs.gr, και υπαγορευθούν από το αποτέλεσμα της εκλογής του νέου αρχηγού και τις πιθανές εξλίξεις που αυτή μπορεί να φέρει.
Το σιωπηλό «ραντεβού» αναμέτρησης με τον Καραμανλή
Ενώπιον, δε, αυτής της – βαριά τραυματισμένης πλέον – εκλογής, η τακτική που ακολουθεί είναι η ακριβώς αντίθεση εκείνης του Κώστα Καραμανλή: Κόντρα στη σιωπή Καραμανλή, ο Αντώνης Σαμαράς αντιπαρανβάλει τις σταθερές δημόσιες παρεμβάσεις.
Κόντρα στη στήριξη του καραμανλικού στρατοπέδου στην υποψηφιότητα Μεϊμαράκη, ο Αντωνης Σαμαράς δηλώνει δημοσίως θεσμικός και ουδέτερος χωρίς όμως να κρύβει ότι θα είναι και ο τελευταίος που θα έδινε μάχη υπέρ της εκλογής του Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Αντιθέτως, ουκ ολίγοι συνεργάτες και στελέχη της κυβέρνησής του δίνουν δημόσια τη μάχη υπέρ του Απόστολου Τζιζτικώστα.
Μοναδικό κοινό του σημείο μέχρι στιγμής με τον Κώστα Καραμανλή είναι τα μηνύματα αμφοτέρων υπέρ της ενότητας του κόμματος. Ομως επειδή επίσης αμφότεροι γνωρίζουν πως τίποτα δεν αποκλείεται μετά τη δημποσια γαλάζια σφαγή του τελευταίου διμήνου και τον εκλογικό τραγέλαφο, δίνουν ήδη σιωπηλό ραντεβού αναμέτρησης στα – αχαρτογράφητα ακόμη – πολιτικά μονοπάτια της επόμενης μέρας. Ο ένας κοιτώντας την εικόνα της τραυματισμένης «μεγάλης κεντροδεξιάς» και ο δεύτεροςτην δελεαστική, έστω και ακραία, δεξαμενή δεξιότερα της ΝΔ…