Στο κατάμεστο αμφιθέατρο Ρισελιέ, του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Εκεί η διεθνούς φήμης Γαλλίδα ηθοποιός Φανί Αρντάν, απήγγειλε ποιήματα του Διονύσιου Σολομού στα γαλλικά.
Ήταν αποσπάσματα από τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους», ενώ ακούστηκαν και τα ποιήματα «Το ελληνόπουλο» και «Προς τον Κανάρη», του Βικτόρ Ουγκό.
Την εκδήλωση διοργάνωσε το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού (ΕΙΠ) στο Παρίσι, με αφορμή τους εορτασμούς για την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, σε συνεργασία με το τμήμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σορβόννης.
Σύμφωνα με τον πρέσβη Πολιτισμού του ΕΙΠ, συγγραφέα και δημιουργό ραδιοφωνικών ντοκιμαντέρ, Γιώργο Αρχιμανδρίτη, που είχε την επιμέλεια της εκδήλωσης, «το αμφιθεατρο Ρισελιέ, το εμβληματικό αμφιθέατρο της Σορβόννης, ήταν κατάμεστο και επικρατούσε απόλυτη σιγή. Μας έκανε τρομερή εντύπωση ο σεβασμός του κοινού. Ήταν μια ατμόσφαιρα κατανυκτική. Ειδικά, όταν η Φανί Αρντάν άρχισε να απαγγέλει Διονύσιο Σολωμό στα γαλλικά, σε αυτή την άγνωστη μετάφραση, το κοινό ένιωθε δέος».
Η εκδήλωση συνέπεσε με την έκθεση: Παρίσι – Αθήνα, Γέννηση της σύγχρονης Ελλάδας, η οποία παρουσιάζεται στο Λούβρο μέχρι τις 7 Φεβρουαρίου. Μάλιστα, ο διευθυντής του Μουσείου του Λούβρου, Ζαν-Λικ Μαρτινέζ, ήταν βασικός ομιλητής της εκδήλωσης με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων.
Την εκδήλωση χαιρέτισε με ηχογραφημένο μήνυμά της στα γαλλικά η Προέδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου: «Με μεγάλη συγκίνηση χαιρετίζω την σημερινή εκδήλωση που επιδιώκει να φωτίσει την ιδιαίτερα στενή σχέση της εξεγερμένης εναντίον των Οθωμανών Ελλάδας με την Γαλλία του 19ου αιώνα. Όχι μόνο γιατί οι ιδέες της Ελληνικής Επανάστασης εκκολάφθηκαν, τράφηκαν και δυνάμωσαν από τις ίδιες πηγές του Διαφωτισμού που έδωσαν και την Γαλλική Επανάσταση του 1789- όχι μόνο για την δραστήρια κινητοποίηση των φιλελληνικών κύκλων της Γαλλίας, κατά παρότρυνση των Ελλήνων του Παρισιού με κορυφαίο τον Αδαμάντιο Κοραή- αλλά και για το πλήθος των έργων, ποιητικών, εικαστικών, μουσικών, που εμπνεύστηκαν από τον δίκαιο αγώνα ενός μικρού λαού εναντίον μιας πανίσχυρης αυτοκρατορίας και τον μνημείωσαν με τόσο έντονο πάθος και καλλιτεχνική αρτιότητα. Η Γαλλία – “χορηγός της ειρηνικής ελευθερίας των λαών”, όπως φέρεται να έγραψε η Μαντώ Μαυρογένους στην Eπιστολή προς τις γαλλίδες κυρίες με την οποία ζητούσε τη συνδρομή τους – αποτέλεσε έναν φωτεινό φάρο ελευθερίας και δημοκρατίας για τους Έλληνες αγωνιστές και παραμένει μια φίλη χώρα με την οποία μοιραζόμαστε κοινές αξίες και οράματα για το μέλλον».