Οι εικόνες που έρχονται από τα νεκροταφεία της Θεσσαλονίκης είναι γροθιά στο στομάχι. Συνεχώς ανοίγουν τάφοι για τα θύματα του κορωνοϊού με την τραγωδία να μην έχει τέλος.
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν το δράμα…. Ενα καντήλι στο χώμα και δίπλα λίγα λουλούδια στη μνήμη τους… Λίγα μέτρα πιο κάτω ακόμα ένα σφραγισμένο φέρετρο τοποθετείται στο μνήμα που άνοιξαν οι υπάλληλοι του δήμου, υπό το βλέμμα του ιερέα. Οι λιγοστοί στενοί συγγενείς του πλησιάζουν για το τελευταίο αντίο την ώρα που στο νεκροταφείο του Ευόσμου ετοιμάζεται να αρχίσει ακόμα μία κηδεία…
Όλοι θύματα του κορoνοϊού. Άνθρωποι που νόσησαν, νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομεία αλλά δεν κατάφεραν να βγουν νικητές στη μεγάλη τους μάχη. Η πάλη με τον κορωνοϊό αποδείχθηκε άνιση.
Στην επέκταση του νεκροταφείου στον Εύοσμο της Θεσσαλονίκης εικόνες πολέμου με τους υπαλλήλους να σκάβουν καθημερινά για να ανοίξουν νέους τάφους και τις ταφές να ολοκληρώνονται μέσα σε λίγα λεπτά, όπως ορίζουν τα πρωτόκολλα ασφαλείας…