Τριάντα ημέρες γεμάτες δράση, ένταση, αγωνία και (ανέλπιστα ίσως) ποδοσφαιρικό θέαμα υψηλού επιπέδου, σε σημείο τέτοιο που να μη θέλουμε να τελειώσει.
Όμως, όπως όλα τα ωραία, έτσι και το Euro 2020 σήμερα φτάνει στο τέλος του. Και το ερώτημα είναι αν η διοργάνωση η οποία θα μείνει ούτως ή άλλως στην ιστορία, καθώς είναι το πρώτο (κι ελπίζουμε το τελευταίο) που διεξήχθη στην εποχή του κορωνοϊού, θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας και γιατί θα είναι ο πρώτος τίτλος της Αγγλίας σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ή αν σημάνει την επιστροφή της Ιταλίας στην κορυφή μετά τον (εντός έδρας) θρίαμβο της το 1968.
Το σίγουρο είναι ότι ο σημερινός τελικός είναι από τους πιο δίκαιους των τελευταίων ετών σε όλες τις διοργανώσεις κι ας προέκυψε μεγάλη κουβέντα για το πέναλτι με το οποίο η Αγγλία νίκησε με 2-1 τη Δανία στον ημιτελικό και βρέθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της σε τελικό Euro.
Τα «Τρία λιοντάρια» μέχρι και το ματς με τους Βίκινγκς δεν είχαν δεχθεί γκολ, ενώ αν και βρέθηκαν πίσω στο σκορ στον ημιτελικό κατάφεραν να ισοφαρίσουν και παίζοντας μονότερμα την αντίπαλο τους έφτασαν στη νίκη.
Την ίδια ώρα βέβαια, η Ιταλία από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε το τουρνουά και με μοναδική εξαίρεση το 2ο ημίχρονο του αγώνα με την Αυστρία (για τους 16) ήταν απολαυστική, παίζοντας ποδόσφαιρο κυριαρχίας και βγάζοντας μια εικόνα εντελώς διαφορετική απ’ αυτήν που μας είχε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια η Σκουάντρα Ατζούρα.
Προφανώς κι οι δύο ομάδες έχουν την σφραγίδα των προπονητών τους με τη μάχη των Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, Ρομπέρτο Μαντσίνι να δίνει ένα διαφορετικό χρώμα στον σημερινό τελικό.
Μάλιστα αμφότεροι κατάφεραν να διώξουν, πριν το σημερινό ραντεβού στο Γουέμπλεϊ, τα φαντάσματα που τους… καταδίωκαν από το παρελθόν τους στο ιστορικό γήπεδο.
Ο Σάουθγκεϊτ στις 24 Μαρτίου 1996 είχε κατακτήσει στο Γουέμπλεϊ το Λιγκ Καπ, ως παίκτης της Άστον Βίλα, αλλά στις 26 Ιουνίου του ίδιου χρόνου ήταν ο μοιραίος στον ημιτελικό του Euro κόντρα στη Γερμανία όταν αστόχησε στο καθοριστικό πέναλτι και οι Γερμανοί προκρίθηκαν στον τελικό.
Μετά από 25 χρόνια, ως προπονητής πλέον, οδήγησε την Αγγλία στη νίκη με 1-0 επί των Γερμανών (στους 16) και κυρίως στον πρώτο τους τελικό σ’ ένα μεγάλο τουρνουά μετά από αυτόν του Μουντιάλ του 1966 (που και πάλι είχε φιλοξενηθεί στο Γουέμπλεϊ).
Κάτι ανάλογο ισχύει και για τη σχέση του Ρομπέρτο Μαντσίνι
με το ιστορικό γήπεδο του Λονδίνου, η οποία όσο περίεργο κι αν ακούγεται είναι ακόμη πιο παλιά. Στις 20 Μαΐου 1992 ο Μαντσίνι ως παίκτης της Σαμπντόρια (με συμπαίκτη τον διόσκουρο του και στην Εθνική Τζιανλούκα Βιάλι) γνώρισε την ήττα με 1-0, στον τελικό του Κυπέλλου πρωταθλητριών από την Μπαρτσελόνα με το γκολ φάουλ του Ρόλαντ Κούμαν.
Δεκαεννιά χρόνια αργότερα και πιο συγκεκριμένα στις 14 Μαΐου 2011, ο «Μπόμπι Μάντς» για τους οπαδούς της Μάντσεστερ Σίτι, επέστρεψε στο Γουέμπλεϊ και οδήγησε τους Πολίτες στην κατάκτηση του Κυπέλλου (1-0 την Στόουκ με γκολ του Γιάγια Τουρέ), που ήταν ο πρώτος τους τίτλος μετά από 35 χρόνια… Και παρόλο που το 2012 τους χάρισε τον τίτλο, η τελευταία του παρουσία στο Γουέμπλεϊ (μέχρι το Euro 2020) ήταν εφιαλτική.
Στις 11 Μαϊου 2013 η Σίτι έχασε με 1-0 (με γκολ του Γουότσον στο 90’+1′) από την υποβιβασμένη Γουίγκαν στον τελικό του Κυπέλλου και ο Μαντσίνι δύο ημέρες αργότερα απολύθηκε… Προπονητής στη Γουίγκαν ήταν ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ. Ναι, σωστά καταλάβατε ο προπονητής του Βελγίου, το οποίο ηττήθηκε με 2-1 από την Ιταλία στον προημιτελικό του Euro 2020.
Η παράδοση είναι με την Ιταλία
Συνολικά Άγγλοι και Ιταλοί έχον βρεθεί αντιμέτωποι 27 φορές με τους Ιταλούς να έχουν 11 νίκες τους Άγγλους 8 ενώ άλλα 8 ματς έχουν λήξει ισόπαλα. Το αξιοπερίεργο με την προϊστορία των δύο ομάδων είναι ότι τα πρώτα τους επίσημα ματς τα έδωσαν μόλις το 1978 (!!!) καθώς μέχρι τότε είχαν κοντραριστεί σε φιλικές αναμετρήσεις.
Τότε βρέθηκαν στον ίδιο όμιλο των προκριματικών του Μουντιάλ της Αργεντινής, ενώ σε τελική φάση διοργάνωσης αγωνίστηκαν για πρώτη φορά το 1980 στο Euro που διοργάνωσε η Ιταλία.
Κι ένα ακόμη σημαντική στοιχείο ως προς την προϊστορία έχει να κάνει με το ότι η Ιταλία δεν έχει χάσει ποτέ από την Αγγλία είτε σε τελική φάση Euro είτε σε τελική φάση Μουντιάλ.
Για τον Σάουθγκεϊτ πάντως αυτό που μετρά περισσότερο είναι η εικόνα που βγάζει η ομάδα του μέσα στο γήπεδο με τον Άγγλο τεχνικό να επισημαίνει: «Τα τελευταία τέσσερα χρόνια υπήρξαν πολλά εμπόδια στον δρόμο μας, αντιμετωπίσαμε πολλές προκλήσεις. Η ανθεκτικότητα και οι εμπειρίες που αποκτήσαμε ως ομάδα έχουν προετοιμάσει καλά τους παίκτες γι αυτή τη στιγμή. Είμαστε πολύ ήρεμοι, έχουμε μεγάλη πίστη σε αυτήν την ομάδα και έχουμε εξελιχθεί σε αυτό το τουρνουά. Ο πρώτος στόχος ήταν να προκριθούμε στα νοκ άουτ και μείναμε ήρεμοι μετά το παιχνίδι της Σκωτίας, όταν υπήρχε κριτική. Είμαστε συνεπείς σχετικά με τον τρόπο που κάναμε τη δουλειά μας».
Οσο για την Ιταλία, ο Σάουθγκεϊτ στάθηκε στην εξαιρετική δουλειά του Μαντσίνι, αλλά και στο μοντέρνο στυλ της αντιπάλου
«Η Ιταλία είναι μια εξαιρετική ομάδα δίχως αμφιβολία, οι δύο καλύτερες ομάδες του τουρνουά προκρίθηκαν στον τελικό και πλέον τα πάντα θα κριθούν στο ποιος θα είναι καλύτερος την Κυριακή.
Ο Ρομπέρτο Μαντσίνι έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Έχουν έναν ξεκάθαρο τρόπο παιχνιδιού, ένα υπέροχο πνεύμα, πολύ καλή ομάδα τακτικά, όπως όλες οι ιταλικές, αλλά το στυλ παιχνιδιού της είναι διαφορετικό με αυτό των ιταλικών ομάδων από όταν ήμουν νεότερος, είναι πιο μοντέρνο στυλ».
Τα κοπλιμέντα ανταπέδωσε ο Μαντσίνι ο οποίος στις δικές του δηλώσεις τόνισε: «Η Αγγλία είναι ισχυρή ομάδα. Έχουν πολύ καλούς παίκτες, συμπεριλαμβανομένων και όσων είναι στον πάγκο. Αλλά κι εμείς, φτάσαμε εδώ, επειδή έχουμε τις ικανότητες. Πρέπει να είμαστε πολύ καλοί στην αμυντική λειτουργία. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η Αγγλία δεν έχει μόνο ισχυρούς μέσους, είναι γενικά μια δυνατή ομάδα. Είναι σαφές, φυσικά, πως είναι ισχυρότεροι από εμάς στο ψηλό παιχνίδι, αλλά το ποδόσφαιρο παίζεται με την μπάλα στο έδαφος και ελπίζουμε να είμαστε καλύτεροι. Θα είναι ένας υπέροχος αγώνας σ΄ ένα γεμάτο γήπεδο και αυτό είναι υπέροχο νέο για τους φίλους του ποδοσφαίρου.»
Πιθανές ενδεκάδες:
Ιταλία: Ντοναρούμα, Ντι Λορέντσο, Μπονούτσι, Κιελίνι, Έμερσον, Ζορζίνιο, Μπαρέλα, Βεράτι, Κιέζα, Ιμόμπιλε, Ινσίνιε.
Αγγλία: Πίκφορντ, Γουόκερ, Στόουνς, Μαγκουάιρ, Σο, Ράις, Φίλιπς, Σακά, Μάουντ, Στέρλινγκ, Κέιν.
Στο «Γουέμπλεϊ» θα βρεθούν 65.000 φίλαθλοι, εκ των οποίων οι 6.600 θα είναι Ιταλοί. Διαιτητής του τελικού θα είναι ο Ολλανδός Μπιόρν Κάιπερς.
protothema.gr