Πετύχαμε κάτι ουσιαστικό αυτές τις δέκα ημέρες της κολάσεως και της μετωπικής σύγκρουσης με τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε.
Το κυβερνητικό αφήγημα λέει ότι η Ελλάδα άλλαξε σελίδα. Ότι αφήνουμε πίσω μας την εποχή των μνημονίων, των τελεσιγράφων, της διακυβέρνησης του τόπου με e mail και εντολές από τους χαμηλόβαθμους υπαλλήλους των δανειστών. Ότι εξασφαλίστηκε ουσιαστική ανάσα για τα κοινωνικά στρώματα που έχουν πληγεί αφόρητα από την άγρια λιτότητα αλλά και χρόνος στην ελληνική κυβέρνηση να οικοδομήσει μια καλύτερη συμφωνία με τους εταίρους για τα επόμενα χρόνια.
Από την άλλη, η απάντηση της ΝΔ είναι ότι αυτό που έφερε πίσω η κυβέρνηση από τις Βρυξέλλες δεν είναι μνημόνιο αλλά… καρα – μνημόνιο! Και εξηγούν πώς ούτε το ΔΝΤ μας άφησε καιρούς, ούτε η τρόικα ακόμη και αν άλλαξε όνομα, ούτε και η ασφυκτική επικυριαρχία των δανειστών στην Αθήνα. Λένε πως στο κείμενο της συμφωνία δεν υπάρχει καν η ρητή δέσμευση για την απομείωση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος αλλά ούτε και ρητή δήλωση ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται να πάρει άλλα μέτρα λιτότητας.
Φοβάμαι πως και οι δύο πλευρές έχουν σοβαρά επιχειρήματα σε αυτά που υποστηρίζουν. Και πως κανείς από εμάς δε μπορεί να βγάλει ασφαλές συμπέρασμα για το αποτέλεσμα του Γιούρογκρουπ πριν… γίνει το ταμείο. Και το ταμείο είναι αν η κυβέρνηση θα προχωρήσει στις κοινωνικές παρεμβάσεις που έχει ήδη εξαγγείλει ή αν θα τις κάνει γαργάρα υπό την πίεση του Σόιμπλε και υπό το βάρος της συμφωνίας που πέτυχε στις Βρυξέλλες! Αν θα προχωρήσει στη ρύθμιση των 100 δόσεων, στην απαγόρευση των πλειστηριασμών, στην ανάκληση των μειώσεων των επικουρικών συντάξεων, στη θέσπιση του αφορολόγητου αλλά και στη μείωση των πλεονασμάτων προκειμένου να διατεθούν χρήματα στην αναχαίτιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Αν όλα αυτά που έχουν ήδη εξαγγελθεί προχωρήσουν, τότε θα σημαίνει ότι όντως η κυβέρνηση κατάφερε να ανακτήσει σημαντικό μέρος της εθνικής μας αξιοπρέπειας και κυριαρχίας. Αν όμως όλα τα παραπάνω μπουν στο ράφι μέχρι νεωτέρας, τότε είναι προφανές ότι η κυβέρνηση θα κληθεί να απολογηθεί για το πισωγύρισμα και το είδος του συμβιβασμού που πέτυχε στις Βρυξέλλες. Κοντός ψαλμός αλληλούια λέμε εδώ στη Ελλάδα. Και οι λαϊκές ρήσεις επαληθεύονται πάντα.