Την ίδια ώρα, ο ΕΟΠΥΥ καλύπτει μεν την ακτινοθεραπεία σε ιδιωτικές κλινικές αλλά όχι και την αμοιβή του γιατρού που ανέρχεται σε 300-1.500 ευρώ, ανάλογα το νοσοκομείο και τη σοβαρότητα του περιστατικού.
Κι αν κάποιος χρειάζεται -για παράδειγμα- έξι ακτινοθεραπείες, το κόστος σε ιδιωτικό κέντρο μπορεί να του στοιχίσει από 1.800 ως 9.000 ευρώ! Κι αυτό, εάν του αρκεί ένας «κύκλος» και δεν χρειάζεται δεύτερο. Κι όχι μόνον αυτό, όπως αποκάλυψε στον Ελεύθερο Τύπο η πρόεδρος του ΚΕΦΙ (Σύλλογος Καρκινοπαθών Εθελοντών Φίλων και Ιατρών Αθηνών), Ζωή Γραμματόγλου, κάποια ιδιωτικά νοσοκομεία με εξαιρετικά καινούργιες τεχνολογίες ζητούν και συμμετοχή του ασφαλισμένου στις θεραπείες αυτές κυρίως για να καλύψουν τις καθυστερήσεις στις πληρωμές του ΕΟΠΥΥ.
Συνολικά στην Ελλάδα υπάρχουν 24 ακτινοθεραπευτικά κέντρα σε δημόσιες δομές. Δηλαδή αναλογούν 2,2 γραμμικοί επιταχυντές ανά 1 εκατομμύριο πληθυσμού, με το μέσο όρο στην Ε.Ε. να βρίσκεται στα 7 μηχανήματα ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Οσο για την ποιότητά τους; Είναι σχετικά παλιάς τεχνολογίας και μπορούν να αντιμετωπίσουν μόνο το 40% των περιστατικών. Είναι σαφές λοιπόν εδώ και τουλάχιστον μία 10ετία ότι ο εξοπλισμός αυτός στο ΕΣΥ πρέπει το συντομότερο να εκσυγχρονιστεί και οπωσδήποτε να αυξηθεί ή εναλλακτικά να γίνει εντελώς δωρεάν η πρόσβαση των ασθενών στον ιδιωτικό τομέα.
Όπως διαβάζουμε στον Ελεύθερο Τύπο, στην Ελλάδα του 2015 εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται η ακτινοθεραπεία από το Ελληνικό Δημόσιο με πλήρη αδιαφορία και απαξίωση. Και αυτό είναι σαφές, αν δούμε πόσα μηχανήματα ακτινοθεραπείας υπάρχουν στη χώρα μας. Με βάση τα διεθνή δεδομένα η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει περίπου 60 μηχανήματα και όμως έχει 37, από τα οποία μόνο 24 είναι στο δημόσιο τομέα. Αυτό κάνει και εξαιρετικά σαφές γιατί οι λίστες αναμονής φτάνουν έως και τους 4 μήνες», σχολιάζει ο κ.Γεώργιος Πισσάκας, συντονιστής διευθυντής του Ακτινοθεραπευτικού Κέντρου του νοσοκομείου «Αλεξάνδρα» και πρόεδρος της Εταιρείας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας.
Η πρόεδρος του ΚΕΦΙ από την πλευρά της έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με την έλλειψη προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία και μάλιστα την έλλειψη σε νοσηλευτικό προσωπικό. «Τις προάλλες είχαμε μια νεαρή μητέρα 28 ετών με προχωρημένο καρκίνο του εντέρου, η οποία ήρθε με βιβλιάριο απορίας να χειρουργηθεί στην Αθήνα από νησί. Η Νατάσσα δεν είχε τη δυνατότητα να πληρώσει αποκλειστική για το πρώτο βράδυ μετά το χειρουργείο της και αναγκάστηκαν οι εθελόντριες του ΚΕΦΙ να μείνουν μαζί της». Κι αυτό συμβαίνει παντού, επειδή η νοσηλεύτρια της νυχτερινής βάρδιας καλείται να φροντίσει μέχρι και 30 ασθενείς μόνη της.
πηγή: Ελεύθερος Τύπος