Για τον μέσο άνθρωπο είναι ένα βασανιστικό ερώτημα οντολογικής τάξης. Ίσως πρόκειται για την ουσιαστικότερη και πιο δραματική διερώτηση του ανθρώπινου είδους «πού πηγαίνουμε όταν πεθαίνουμε και αν υπάρχει μετά θάνατον ζωή».
Για τους ερευνητές, επίσης, είναι ένας τομέας έρευνας αρκετά φιλόδοξος που κρύβει, όμως, αρκετούς κινδύνους και παρανοήσεις ως προς τα ευρήματα και τα συμπεράσματα που μπορεί να εξάγει κανείς.
Στη βρετανική Telegraph παρουσιάζεται μια πρόσφατη περίπτωση ασθενούς που βρέθηκε για τρία λεπτά στον άλλο κόσμο, καθώς θεωρήθηκε κλινικά νεκρός, ωστόσο επέστρεψε στη ζωή χάρις στις υπερπροσπάθειες των γιατρών. Στη συνέχεια ρωτήθηκε για το τι ακριβώς του συνέβη σε εκείνα τα κρίσιμα λεπτά κι εκείνος έδωσε πλήρη… στοιχεία.
O άνδρας διηγήθηκε ότι αισθάνθηκε πως είχε εγκαταλείψει το σώμα του και παρακολουθούσε από μια γωνία του δωματίου την επέμβαση της ανάνηψης. Αν και ήταν «νεκρός» για τρία λεπτά, ο 57χρονος θυμάται με λεπτομέρειες τι έκανε γύρω του το ιατρικό προσωπικό, περιγράφοντας ακόμη και τον ήχο του μηχανήματος.
«Ο συγκεκριμένος άνδρας περιέγραψε το κάθε τι που συνέβαινε στο δωμάτιο και, το σημαντικότερο, άκουσε δύο ″μπιπ″ από το μηχάνημα, το οποίο βγάζει έναν ήχο ανά τρία λεπτά. Έτσι, μπορούμε να χρονομετρήσουμε πόσο διήρκεσε η εμπειρία του. Φαινόταν πολύ αξιόπιστος και ό,τι είπε ότι συνέβη, όντως συνέβη», πρόσθεσε ο βρετανός γιατρός, Σαμ Πάρνια.
Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «Resuscitation» (Ανάνηψη), με επικεφαλής τον Πάρνια του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (SUNY) και μέχρι πρόσφατα του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον στη Βρετανία, ο οποίος εδώ και χρόνια μελετά επιστημονικά τις επιθανάτιες και εξωσωματικές εμπειρίες, εξέτασαν επί τέσσερα χρόνια ένα – ένα ξεχωριστά 2.060 περιστατικά ανθρώπων, οι οποίοι έπαθαν καρδιακή ανακοπή, ενώ νοσηλεύονταν σε 15 νοσοκομεία της Βρετανίας, των ΗΠΑ και της Αυστραλίας.
Η μελέτη αποκάλυψε ότι ένα μεγάλο ποσοστό (σχεδόν το 40%) όσων ανένηψαν μετά την ανακοπή (οι 140 από τους 330 που επιβίωσαν), ανέφεραν στη συνέχεια ότι είχαν κάποιου είδους επίγνωση, ενόσω ήσαν κλινικά νεκροί και προτού ξαναρχίσει η καρδιά τους να χτυπά.
«Γνωρίζουμε ότι ο εγκέφαλος δεν μπορεί να λειτουργήσει, όταν η καρδιά έχει σταματήσει να χτυπά. Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, φαίνεται πως η συνειδητή επίγνωση συνεχίστηκε τουλάχιστον για τρία λεπτά μετά το σταμάτημα της καρδιάς, παρ’ όλο που ο εγκέφαλος τυπικά παύει να λειτουργεί 20 έως 30 δευτερόλεπτα, αφ’ ότου η καρδιά σταματήσει», δήλωσε ο Σαμ Πάρνια, σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ».
Σύμφωνα με τη μελέτη οι περισσότεροι από τους ασθενείς που επέστρεψαν από τη ζωή, διηγήθηκαν διαφορετικές εμπειρίες. Άλλοι είδαν ένα έντονο φως να τους ακολουθεί ή τον Ήλιο να λάμπει. Άλλοι ένιωσαν μια απέραντη γαλήνη ή να βγαίνουν από το σώμα τους και άλλοι βίωσαν δραματικές στιγμές, καθώς είχαν ένα έντονο συναίσθημα πνιγμού (σαν να έπεφταν σε βαθιά νερά).
Ο δρ Πάρνια πιστεύει ότι πολλοί περισσότεροι άνθρωποι έχουν παρεμφερείς εμπειρίες, όταν πλησιάζει η στιγμή του θανάτου τους, όμως τα φάρμακα και τα ηρεμιστικά που τους χορηγούν οι γιατροί, τους εμποδίζουν να τις θυμηθούν. «Εκτιμάται ότι εκατομμύρια άνθρωποι έχουν νιώσει ζωντανές εμπειρίες σε σχέση με τον θάνατο, αλλά τα επιστημονικά στοιχεία είναι αμφιλεγόμενα στην καλύτερη περίπτωση. Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι πρόκειται για φαντασιώσεις ή για ψευδαισθήσεις, όμως φαίνεται πως μάλλον αντιδρούν σε πραγματικά συμβάντα», πρόσθεσε.