Το 27,4% των ενηλίκων πολιτών στην Ελλάδα δυσκολεύεται να έχει πρόσβαση στη πρωτοβάθμια φροντίδα για λόγους οικονομικούς, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας η οποία παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια του 15ου ετήσιου συνεδρίου Healthworld που διοργανώνει το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο στην Αθήνα.
Όπως εξήγησε ο Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικών της Υγείας και συντονιστής των εργασιών του συνεδρίου Ιωάννης Κυριόπουλος, από την έρευνα της ΕΣΔΥ φάνηκε ότι το 27,4% των ενηλίκων πολιτών δυσκολεύεται να έχει πρόσβαση στη πρωτοβάθμια φροντίδα για λόγους οικονομικούς, ενώ από αυτούς οι οποίοι δεν λαμβάνουν συστηματικά τη θεραπευτική αγωγή τους, το 42,5% δηλώνει ότι έχει λόγους.
Γενικά το 29,9% του δείγματος (περίπου 2.000 άτομα άνω των 18 ετών) έχει αδυναμία πρόσβασης σε οποιοδήποτε γιατρό για λόγους κόστους και 24,5% ενώ αισθάνεται ότι έχει ανάγκη περίθαλψης, εκφράζει αδυναμία πρόσβασης.
Από την πλευρά του, ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός παρουσίασε μια εντελώς διαφορετική εικόνα, κάνοντας λόγο για ενίσχυση του ΕΣΥ, με προσλήψεις προσωπικού, επάνδρωση περιφερειακών δομών υγείας, άνοιγμα κλινών ΜΕΘ, ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και καθολική πρόσβαση των ανασφάλιστων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
«Το Εθνικό Σύστημα Υγείας βρίσκεται στα όριά του. Εάν δεν αυξηθούν οι δαπάνες της υγείας θα βαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Η πολιτική ηγεσία οφείλει και πρέπει να επιχορηγήσει τις δημόσιες δαπάνες υγείας γιατί οι ιδιωτικές δαπάνες ανέρχονται στο 40% των δαπανών υγείας με αποτέλεσμα οι πολίτες που διαμένουν σε αυτή τη χώρα να υφίστανται αφαίμαξη του ήδη χαμηλού εισοδήματός τους από τις μεγάλες ιδιωτικές πληρωμές και να είναι έτσι ουσιαστικά υποασφαλισμένοι» σημείωσε με τη σειρά του ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου Μιχάλης Βλασταράκος
Τέλος, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ιατρών Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ, Βασίλειος Διαμαντόπουλος ζήτησε να εξεταστούν τρόποι συνδυασμού της νοσοκομειακής περίθαλψης με ευρύτερα ζητήματα υγείας, όπως το περιβάλλον και ο τρόπος ζωής, και, δεύτερον, της υγείας με την κοινωνική στήριξη και την προς τούτο ενίσχυση του διεπιστημονικού και πολυτομεακού ρόλου της Δημόσιας Υγείας με επιτελικές δομές.