Ενδεχόμενη αλλαγή ή σύμπτωμα στο στήθος μιας γυναίκας προκαλεί ανησυχίες διότι το μυαλό πηγαίνει πάντα στο χειρότερο σενάριο.
Ωστόσο, λάβετε υπ’ όψιν ότι 8 στα 10 «ψηλαφητά» ογκίδια στο μαστό είναι καλοήθη και περίπου 1 στις 5 γυναίκες εμφανίζει καλοήθη πάθηση του μαστού κάποια στιγμή στη διάρκεια της ζωής της.
Τρία είναι τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα στο μαστό που όμως δεν είναι καρκίνος:
Πόνος στο στήθος
Ο πόνος στο στήθος ή μαστωδυνία συνδέεται τις περισσότερες φορές με ορμονικές αλλαγές. Εμφανίζεται συνήθως πριν από την περίοδο και συνοδεύεται από πρήξιμο του μαστού. Είναι συνηθισμένο πρόβλημα σε γυναίκες 20-40 ετών, αλλά εμφανίζεται και σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, όταν υποβάλλονται σε θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης. Ο πόνος στο στήθος μπορεί να προέρχεται επίσης από το θώρακα, τον ώμο ή τον αυχένα (π.χ. αυχενικό σύνδρομο).
Ινοαδενώματα
Είναι συμπαγή ογκίδια και αποτελούν τον πιο κοινό όγκο στις νεαρές ηλικίες (μεταξύ 20-30 ετών). Μπορεί να είναι τελείως ανώδυνα ή εμπεριέχουν πόνο. Είναι πιθανό να μεγαλώσουν, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Τα ινοαδενώματα οφείλονται σε ανισορροπία των θηλυκών ορμονών, δηλαδή των οιστρογόνων και της προγεστερόνης.
Η αντιμετώπισή τους εξαρτάται από το μέγεθός τους, το πού βρίσκονται, τον αριθμό τους, την ηλικία σας και το αν έχετε αποκτήσει παιδιά ή όχι.Μπορεί να αντιμετωπιστεί και χειρουργικά και ειναι μια απλή εγχείριση που μπορεί να γίνει με τοπική ή γενική αναισθησία, ανάλογα με το σημείο που βρίσκεται το ογκίδιο. Αν τα ινοαδενώματα αφαιρεθούν ολοκληρωτικά, δεν επανεμφανίζονται, αλλά είναι πιθανό να αναπτυχθούν άλλα.
Τέλος, το καλύτερο είναι να αφαιρούνται πριν από την εγκυμοσύνη, καθώς κατά τη διάρκειά της μπορεί να μεγαλώσουν πολύ.
Κύστεις στο στήθος
Μοιάζουν με μαλακές σακούλες με νερό και οφείλονται στην τοπική συλλογή υγρού, που προέρχεται από φυσιολογικές εκκρίσεις. Σε ποσοστό 10% οι κύστεις επανεμφανίζονται. Δημιουργούνται εξαιτίας ορμονικών διαταραχών, γι’ αυτό είναι συχνότερες σε γυναίκες μεταξύ 30-50 ετών. Μετά την εμμηνόπαυση συνήθως εξαφανίζονται.
Τις περισσότερες φορές εξαφανίζονται μόνες τους. Αν όμως είναι μεγάλες ή επώδυνες, το υγρό μπορεί να αφαιρεθεί με παρακέντηση, διαδικασία που είναι ανώδυνη. Με την αφαίρεση του υγρού, η κύστη και ο πόνος εξαφανίζονται, ενώ δείγμα στέλνεται για κυτταρολογική εξέταση.